Związek zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego ze schorzeniami ogólnoustrojowymi – przegląd piśmiennictwa

Zaburzenia miesiączkowania związane z odchyleniami w zakresie żeńskich hormonów płciowych również predysponują do rozwoju TMD. Estrogeny, oprócz wpływu na układ rozrodczy, wykazują wielokierunkowe działanie w innych narządach i tkankach. Zmieniają korzystnie profil lipidowy, obniżają poziom glukozy i insuliny, zwiększają stężenie niektórych czynników krzepnięcia, wpływają na zwiększenie przepuszczalności błon komórkowych. Działają w komórkach poprzez wiązanie się z receptorami estrogenowymi (ER) (23). Receptory te zlokalizowane są m.in. w stawach skroniowo-żuchwowych, a dokładniej w tkance chrzęstnej kłykcia (24). Badania wykazały, że niedobór estrogenów prowadzi do zmniejszenia objętości kości podchrzęstnej, zwiększenia grubości chrząstki i wystąpienia zmian zwyrodnieniowych (25, 26). Dodatkowo małe stężenia estradiolu zwiększają stężenie cytokin prozapalnych (IL-1, IL-6, TNF-α) (27). IL-1 i TNF-α sprzyjają resorpcji chrząstki stawowej poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn, co może prowadzić do stanów zapalnych struktur ssż (28). W badaniach przeprowadzonych u kobiet z zaburzeniami miesiączkowania stwierdzono obecność dysfunkcji układu ruchowego narządu żucia. U 88,9% pacjentek z zaburzeniami czynnościowymi podwzgórzowo-przysadkowymi zaobserwowano bóle mięśniowo-twarzowe, zaś w każdym przypadku zaburzeń miesiączkowania spowodowanych PCOS występowały zaburzenia wewnątrzstawowe (28).

Sprawdź inne artykuły z kategorii BADANIA INTERDYSCYPLINARNE.

Objawy w stawach skroniowo-żuchwowych wykazywane są też w chorobach reumatycznych, do których należą m.in.: układowe choroby tkanki łącznej (np. reumatoidalne zapalenie stawów, układowy toczeń rumieniowaty), zwyrodnieniowe choroby stawów (np. łuszczy...