Zaburzenia odżywiania i związane z nimi zmiany patologiczne w jamie ustnej – przegląd piśmiennictwa

Ga­baryty odmienne od „powszechnie propagowanych” są natomiast odbierane jako przejaw braku samokon­troli, organizacji czy silnej woli. Obecność nowoczesnych technik cyfrowej obróbki obrazu sprawia, że niemożność osiągnięcia upragnionego wizerunku rodzi frustrację. Do grup ryzyka zachorowań na zaburzenia odżywiania należą osoby wykonujące zawody związane z ciałem: modelki/modele, aktorki/aktorzy, zawodowi tancerze i sportowcy (1, 2, 13). Powyższe czynniki ryzyka można inaczej określić jako czynniki predysponujące do wystą­pienia i rozwoju zaburzeń odżywiania się. Czynnikami wyzwalającymi proces chorobowy może być krytyka wyglądu przez osobę z zewnątrz lub traumatyczne do­świadczenie życiowe, natomiast do czynników podtrzy­mujących proces chorobowy może należeć np. spowol­nienie perystaltyki jelit czy wrażenie poczucia kontroli swojego życia (1, 7, 14). 

Przeczytaj wszystkie artykuły z wybranej kategorii TUTAJ

W diagnostyce zaburzeń odżywiania się „złotym stan­dardem”, stosowanym zarówno do badań przesiewo­wych, jak i indywidualnych, są kwestionariusze. Do czę­sto wymienianych w literaturze należą tu: Kwestionariusz postaw wobec odżywiania EAT- 26 (ang. Eating Attitude Test), EDI (ang. Eating Disorders Inventory), TFEQ w wer­sji oryginalnej i w wersjach skróconych (ang. The Tree Factor Eating Questionnaire) (15-20). Konieczny jest też wywiad z pacjentem i często również z członkami jego rodziny. Badanie przedmiotowe poza oznaczeniem wagi pacjenta, indeksu BMI (ang. Body Mass Index), ciśnienia krwi, częstotliwości rytmu serca obejmuje wykonanie podstawowych badań krwi, moczu, w razie potrzeby – densytometrii. Obserwacja turgoru, zabarwienia skóry, stanu owłosien...