Zastosowanie konglomeratu trójtlenków metali (MTA) w leczeniu kanałowym zębów – wybrane przypadki kliniczne

Protokół ostatecznego płukania przedstawiał się następująco: 10 ml 5,27-proc. NaOCl z aktywacją UD, 5 ml 40-proc. kwasu cytrynowego z aktywacją UD (ostatnia porcja kwasu bez aktywacji) oraz 5 ml 2-proc. chlorheksydyny.

Kanały wypełniono cementem MTA, kondensując każdą warstwę przy użyciu końcówki ultradźwiękowej. Grubość upakowanego MTA wynosiła 5 mm. Wykonano zdjęcie kontrolne (ryc. 7, s. 47). Ujścia kanałów zostały zaopatrzone odsączonym, sterylnym opatrunkiem z waty, wcześniej zwilżonym wodą destylowaną. Zęby zabezpieczono materiałem złożonym na okres 24 godzin.

Podczas kolejnej wizyty, po kontroli jakości związania MTA, pozostałą część kanałów wypełniono ciekłą gutaperką na ciepło (Obtura). Zabezpieczono ujścia kanałów płynnym, kolorowym kompozytem, a ząb odbudowano tymczasowo materiałem złożonym. Skierowano do lekarza prowadzącego celem odbudowy protetycznej.

Kontrolne zdjęcia rentgenowskie wykonano 6 miesięcy (ryc. 8, s. 47) oraz 12 miesięcy (ryc. 9) od zakończenia leczenia. Wykazały one zadowalające efekty terapii endodontycznej.

Przypadek 4

Pacjent, lat 67, zgłosił się ze skierowaniem od lekarza prowadzącego celem kontynuacji ponownego leczenia kanałowego zęba 36.

Z wywiadu wynikało, że lekarz prowadzący podjął próbę przeprowadzenia ponownego leczenia kanałowego, ale zakończyła się ona niepowodzeniem. Wykonano zdjęcie rentgenowskie celowane na okolicę zęba 36, które wykazało perforację dna komory w okolicy ujść kanałów bliższych (ryc. 10, s. 48).

Leczenie endodontyczne rozpoczęto w dniu zgłoszenia się pacjenta. Komorę przepłukano podchlorynem sodu oraz us...