Zatrzymany ząb 37

Leczenie zębów zatrzymanych może być zachowawcze – miejscowe i farmakologiczne przeciwzapalne z pozostawieniem zęba w łuku, chirurgiczno-wspomagające – polegające na usunięciu tkanek powodujących objawy utrudnionego wyrzynania oraz chirurgiczne – z reguły usunięcie zęba, który nie ma szans na prawidłowe wyrznięcie i pełnienie prawidłowej funkcji w układzie stomatognatycznym. Usunięcie zęba jest konieczne w przypadku, gdy jest on przyczyną nawracających stanów zapalnych i innych patologii. Wskazania do usunięcia trzecich zębów trzonowych rozszerza się ze względu na ich nieprzydatność czynnościową, nawet gdy mieszczą się w łuku, ale nie biorą udziału w funkcji żucia, lub gdy stwierdza się brak zęba przeciwstawnego. Natomiast w przypadku drugiego zęba trzonowego nie wyróżnia się takiego wskazania do ekstrakcji (5, 9). Zęby zatrzymane wywierają bezpośredni wpływ na zęby sąsiednie, mogą powodować ich przemieszczenia w łuku zębowym, resorpcję korzeni, a w przypadku kontaktu z koroną pod niewłaściwym kątem tworzą podcienie, co sprzyja rozwojowi próchnicy trudnej do diagnostyki i leczenia zachowawczego. Zębom zatrzymanym relatywnie często towarzyszą torbiele zawiązkowe, które także wymagają leczenia chirurgicznego, tj. wyłuszczenia wraz z usunięciem zęba przyczynowego, co miało miejsce w opisanym przez nas przypadku (10).

Sprawdź wszystkie produkty stomatologiczne dostępne w naszym sklepie internetowym

Ponadto zatrzymane trzecie zęby trzonowe, szczególnie zlokalizowane w żuchwie, których długa oś jest ustawiona pod niefizjologicznym, niekorzystnym kątem do płaszczyzny zgryzu, powodują zaburzenia ortodontyczne lub nawroty wad korygowanych leczeniem ortopedycznym. Postępowaniem z wyboru jest wówczas ekstrakcja takiego zęba....