Zmiany demineralizacyjne występujące po leczeniu aparatem stałym – opis przypadku

Dyskusja

Wydaje się, że stosowanie preparatów fluorkowych jest najlepiej udowodnionym profilaktycznym działaniem w sytuacji klinicznej obejmującej demineralizacyjne plamy szkliwa. Egzogenna aplikacja związków fluorkowych jest najlepiej udokumentowanym naukowo profilaktycznym działaniem przeciw chorobie próchnicowej zębów, w szczególności w jej pierwszym odwracalnym etapie – demineralizacji w obrębie szkliwa [1, 3].

Autorzy z uniwersytetu w Göteborgu w doświadczalnym modelu polegającym na wywołaniu początkowego rozwoju próchnicy wśród ochotników leczonych aparatem stałym wykazali wyższość stosowania pasty zawierającej 5000 ppm F nad pastą zawierającą standardową zawartość 1450 ppm F, przy czym w pierwszej grupie badanych pacjenci dodatkowo nie płukali jamy ustnej wodą po szczotkowaniu [6]. Z kolei badania amerykańskich naukowców wskazały większą skuteczność codziennego stosowania żelu fluorkowego zawierającego 5000 ppm oraz dwukrotnego w ciągu dnia szczotkowania pastą 5000 ppm F w stosunku do szczotkowania zębów pastą z fluorkiem (1000 ppm) i płukaniu płynem zawierającym 0,05% fluorku sodu [7].

Bahoum i wsp., badając pacjentów noszących aparaty stałe, stwierdzili, że pomimo niekorzystnego wpływu fluorków podczas noszenia aparatów stałych wykonanych z elementów zawierających stopy niklu i tytanu po zdjęciu aparatu stałego należy dbać o higienę i stosować związki fluorowe, szczególnie w grupie wysokiego ryzyka choroby [8]. Inni autorzy wskazują, że oprócz codziennych zabiegów higienizacyjnych z wykorzystaniem past do zębów z fluorem równie ważne jest stosowanie płukanek zawierających fluorki [9]. Morrier z kolei jest zdania, że w przypadku demineralizacji powstałej w trakcie leczenia ortodontycznego najistotniejsza jest w pierwszej kolejności higiena jamy ustnej, następn...