Analiza pęknięć zębów stałych u dzieci przy wykorzystaniu kamery DIAGNOcam

Materiał i metody

Grupę badaną, liczącą 23 osoby (12 chłopców i 11 dziewcząt), stanowiły losowo wybrane dzieci i młodzież w wieku 10-17 lat z Poradni Wieku Rozwojowego Akademickiego Centrum Stomatologii w Zabrzu. Kryteria włączenia do grupy badanej stanowiły: wiek pacjenta 10-18 lat, obecność uzębienia mieszanego lub stałego oraz konieczność pełnego wyrznięcia się badanych zębów. Kryterium wyłączenia: wiek pacjenta niemieszczący się w określonym przedziale oraz obecność tylko uzębienia mlecznego.

Badaniom poddano wszystkie wyrznięte zęby stałe. Łącznie zbadano 590 zębów. Badanie standardowo składało się z części podmiotowej i przedmiotowej. Na podstawie analizy literatury skonstruowano kartę badania, która uwzględniała: ocenę statusu zębowego, analizę wypełnień w zębach oraz charakterystykę wykrytych pękniętych zębów. Do wykrycia pęknięć wykorzystano: badanie kliniczne wzrokiem (na podstawie doświadczenia klinicznego lekarza), zgłębnikowanie, przez oświetlenie lampą polimeryzacyjną (światłem niebieskim o długości fali 440 nm) i wcześniej opisaną kamerą KaVo DIAGNOcam. We wszystkich zębach z wykrytymi pęknięciami poszerzono diagnostykę o badanie żywotności (test termiczny chlorkiem etylu i elektryczny – urządzenie Sybron Endo Vitality), test opukiwania (pionowego i poziomego), test nagryzania (drewnianą szpatułką) (2, 7). Dla rodziców opracowana została ankieta zawierająca serię pytań dotyczących nawyków żywieniowych i aktywności fizycznej ich dzieci, młodzież wypełniała ankietę samodzielnie. W celu późniejszej analizy wykonano także zdjęcia cyfrowe w jakości HD z wykorzystaniem obiektywu macro (Nikon D 7100 z obiektywem Nikor Macro 120 mm). Wybrane pr...