Aparat Ostrowskiego do leczenia jednostronnego zgryzu przewieszonego – charakterystyka i etapy wykonania laboratoryjnego

Od strony przedsionkowej i podniebiennej wykonuje się formę negatywową z wosku modelowego. W połowie szerokości przedtrzonowców i trzonowców umieszcza się wyższą beleczkę woskową, aby uniknąć wypływania masy akrylowej. W dolnej części aparatu w połowie wysokości siekaczy formuje się beleczkę woskową o grubości 0,5 mm (fot. 6). Na dolnym modelu, między przyśrodkowymi zębami siecznymi, wykonuje się rowek wiertłem szczelinowym i umieszcza w nim dużą śrubę Fischera, którą przymocowuje się z użyciem niewielkiej ilości wosku (fot. 7). Dla ułatwienia cięcia poprzecznego, a zarazem w celu uniknięcia nierówności akrylu w miejscu cięcia umieszcza się płytkę o maksymalnej grubości 0,5 mm, która nie wchodzi w reakcję z akrylem. Docięta płytka plastikowa powinna leżeć na połowie śruby, jednostronnie, wzdłuż całej szerokości dolnego modelu (fot. 8-9). Opcjonalnie można izolować modele izolatorem z pominięciem drutów i śruby.

Po wyjęciu modeli z wody wykonuje się górną i dolną część aparatu metodą akrylu sypanego. Na dolnym modelu układa się wcześniej dociętą płytkę plastikową, a następnie łączy się górny i dolny model w fiksatorze. W razie potrzeby okolice bocznych bloków uzupełnia się akrylem (fot. 10). Po dokładnym zaciśnięciu śruby fiksator z modelami umieszcza się w garnku ciśnieniowym na około 20 minut (fot. 11), przy ciśnieniu 2,1 atmosfery (według zaleceń producenta).

Po zakończonej polimeryzacji wykręca się śruby montażowe utrzymujące modele w fiksatorze. Wysuwa się płytkę ze szczeliny oraz osłonkę ze śruby, a następnie likwiduje nadmiar wosku z modeli. Resztki wosku wypłukuje się strumieniem gorącej wody (fot. 12).

Aparat zostaje mechanicznie opracowany. Przecięcie aparatu piłą lub tarczą ma miejsce jedynie w jego dolnej części. Cięcie poprzeczne jest już wykonane poprzednio, dzięki p...