Autotransplantacja dodatkowego zęba 34 – opis przypadku

Dyskusja

Metoda autotransplantacji zębów jako alternatywa dla leczenia implantoprotetycznego cechuje się bardzo wysokim odsetkiem powodzenia. W zależności od źródła sięga ono od 90% do nawet 100%.

Zarówno w metodzie jedno-, jak i dwuetapowej nie wykazano istotnych statystycznie różnic w powodzeniu zabiegu (4-6).

Najczęściej autotransplantowane są zęby trzecie trzonowe – zarówno ich zawiązki, jak i zęby dojrzałe, często przeszczepia się również zatrzymane zęby przedtrzonowe drugie i kły jako alternatywę lub w połączeniu z leczeniem ortodontycznym. Z uwagi na zminimalizowanie czasu przebywania przeszczepianego zęba poza jamą ustną ewentualne leczenie endodontyczne przeprowadza się po około 2 tygodniach od przeszczepu w przypadku stwierdzenia braku rewaskularyzacji. Proces rewaskularyzacji ma największą szansę powodzenia w przypadku zębów niedojrzałych z szerokim otworem wierzchołkowym u pacjentów w wieku rozwojowym.

Dopełnieniem całej procedury jest etap odbudowy pełnej czynności i estetyki przeszczepianego zęba, co może wymagać również leczenia zachowawczego lub protetycznego (korona protetyczna) (1, 3).

prof. zw. dr hab. n. med. Mansur Rahnama - kierownik Katedry i Zakładu Chirurgii Stomatologicznej UM w Lublinie
lek dent. Paweł Kuraszko, dr n. med. Łukasz Czupkałło - asystent w Katedrze i Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej UM w Lublinie
lek. dent. Marta Kuraszko - Q-Dent Stomatologia, Świdnik
dr n. med. Maryla Kozicka-Czupkałło - Czupkałło Dental Clinic, Lublin

Piśmiennictwo:

1. ...