Badanie kliniczne w chirurgii stomatologicznej. Część 1

Badanie ujść nerwu trójdzielnego

Istotnym elementem szczegółowego badania głowy i szyi jest ocena ujść nerwu trójdzielnego. Badanie to przeprowadzamy dotykiem. Uciskamy zakończenia nerwu trójdzielnego w miejscu ich wyjścia z kości twarzoczaszki do tkanek miękkich symetrycznie i naprzemiennie. Zwracamy uwagę na nadmierną reakcję bólową na ucisk w porównaniu ze stroną zdrową. Badamy n. nadoczodołowy (zakończenie pierwszej gałęzi nerwu trójdzielnego) w otworze nadoczodołowym, n. podoczodołowy (druga gałąź n. trójdzielnego) w otworze podoczodołowym oraz n. bródkowy (trzecia gałąź nerwu trójdzielnego) w otworze bródkowym (1, 3-5) (fot. 1a- c).

Badanie oczu

Przy badaniu oczu oceniamy powieki – symetrię szpar powiekowych, opadnięcie powieki górnej (ptoza), zwężenie szpary powiekowej oraz obrzęki powiek. Podczas tego badania oceniamy również gałki oczne: osadzenie, symetrię, wytrzeszcz (egzophtalmus), zapadnięcie (endophtalmus), oczopląs poziomy i pionowy (nystagmus) oraz ruchomość w dziewięciu kierunkach spojrzenia. Podczas badania ruchomości gałek ocznych (fot. 2) pacjent powinien znajdować się w pozycji pionowej. Lekarz ustawia się przed pacjentem i wyciąga palec wskazujący ręki na odległość około 20-40 cm przed twarzą pacjenta. Poleca się pacjentowi, aby obojgiem oczu (bez poruszania głową) podążał za palcem, którym badający lekarz wykonuje ruchy w dziewięciu kierunkach (na wprost, do góry, na dół, w lewo, w prawo, po skosie do góry w prawo i w lewo oraz po skoście w dół w prawo i w lewo). Podczas ruchu w każdym z kierunków lekarz ocenia, czy ruch gałek jest w pełnym zakresie (brak ograniczeń ruchomości) oraz czy obie gałki oczne poruszają się symetrycznie względem siebie.