Bezsenność jako jeden z problemów interdyscyplinarnych

Wybudzenia powodować mogą też sytuacje środowiskowe. Nadmierne oświetlenie pomieszczeń w nocy, wybudzanie chorych do podania leków, głód lub zaniedbania higienicznie związane z moczeniem mogą fragmentować sen, podobnie jak lęk przed ciemnością, brak znajomych w nowym miejscu (6, 15, 16).

Do przyczyn jatrogennych wyzwalających bezsenność mogą prowadzić także leki. Przedawkowanie teofiliny, sympatykomimetyków, diuretyków, beta blokerów czy nadmiar leków nasennych, doprowadzający do efektu „odbicia”, bywa kolejną przyczyną zaburzeń snu. Do efektów jatrogennych zaliczyć można także bezsenność instytucjonalną, kiedy to nadużywanie leków nasennych utrwala się po wypisie z zakładów opieki medycznej. Łatwo powstają wówczas typowe uzależnienia, których następstwa obserwować możemy dopiero w warunkach domowych.

Dużym problemem okazać się może brak wystarczającej opieki ze strony rodziny, co zdarza się u osób samotnych lub starszych (6, 15, 16).

Leczenie farmakologiczne zaburzeń snu

Bez względu na rozwój wiedzy o farmakokinetyce leków, pojawienie się nowych preparatów farmakologicznych, priorytetem pozostaje stała zasada. Zanim wdrożymy leczenie farmakologiczne snu, należy wykluczyć inne podłoże bezsenności, we wdrożonej terapii zaś uwzględniać i kontrolować ich progresję, modyfikując leczenie. W związku z różną patogenezą zaburzeń snu nie ma jednolitej metody leczenia. W każdym przypadku musimy ustalić przyczynę, co umożliwi dalsze skuteczne postępowanie (17).

Warto pamiętać, że efekt leków nasennych jest przejściowy, przynoszą one krótkotrwałą ulgę, rzadko trwale uwalniają od dolegliwości. Do leków dających efekt nasenny zaliczmy benzodiazepiny (BDZ), leki przeciwdepresyjne,...