Preparaty o wysokim stężeniu fluorków podstawą profilaktyki i leczenia próchnicy

Chłopca zakwalifikowano do pacjentów z grupy wysokiego ryzyka próchnicy i na tej podstawie oraz na podstawie oceny zaangażowania i chęci współpracy pacjenta i opiekunów opracowano dla niego indywidulany plan profilaktyczno-leczniczy, który obejmował: intensywny instruktaż higieny jamy ustnej i dietetyczny, kontrolę płytki nazębnej, leczenie próchnicy początkowej i ubytkowej, wymianę nieszczelnych, nieestetycznych wypełnień w przyśrodkowych zębach siecznych szczęki oraz wzmocnioną profilaktykę fluorkową.

W ramach instruktażu higienicznego przeprowadzono u pacjenta naukę szczotkowania zębów pastą z 1450 ppm F, zalecając ruchy wymiatania na powierzchniach przedsionkowych i podniebiennych/językowych oraz ruchy szorowania na powierzchniach żujących oraz pokazano, jak stosować nitkę dentystyczną na modelu, a następnie skontrolowano wykonanie tego zabiegu przez pacjenta.

Wśród zaleceń dietetycznych zwrócono szczególną uwagę na zastąpienie słodkich napojów wodą oraz unikanie przekąsek bogatych w węglowodany, a także na konieczność kontrolowania ilości spożywanych cukrów w całej diecie.

Leczenie ubytków próchnicowych przeprowadzono zgodnie z zasadami stomatologii minimalnie interwencyjnej, stosując do wypełnień materiały kompozytowe i glassjonomerowe, w zależności od stopnia zaawansowania zmian.
Zindywidualizowany plan profilaktyki przeciwpróchnicowej dla pacjenta obejmował lakierowanie zębów preparatem z fluorem (Duraphat 22 600 ppm F) co 3 miesiące w gabinecie dentystycznym oraz cotygodniowe szczotkowanie zębów żelem Elmex (12 500 ppm F) w warunkach domowych. Zarówno pacjentowi, jak i rodzicom zwrócono uwagę na przestrzeganie zaleceń dotyczących stosowania żelu fluorkowego, a dokładnie na konieczność ograniczenia ilości nakładanego na szczoteczkę żelu do 1 cm, wcieraniu preparatu prze...