Ciążowe zapalenie dziąseł – etiopatogeneza, klasyfikacja

Estrogeny wpływają ponadto na zmniejszenie utraty kości poprzez hamowanie procesu jej resorpcji. Hormony te hamują pośrednio poszczególne etapy klastogenezy, tj. rekrutację, różnicowanie, fuzję i aktywację. Obniżają produkcję cytokin proresorpcyjnych, takich jak IL-6, TNFα oraz M-CSF. Udowodniono ponadto, że wpływają na podwyższenie ekspresji genu osteoprotegeryny (13, 17). Przyczyniają się także do apoptozy prekursorów i dojrzałych form osteoklastów. Poza tym hamują produkcję enzymów lizosomalych w dojrzałych osteoklastach (13, 18).

Estrogeny modyfikują resorpcję tkanki kostnej pod wpływem parathormonu (PTH), zmniejszając odpowiedź kości na endogenny parathormon, a więc ochraniając kość przed PTH (19). Z drugiej jednak strony wysokie stężenia 17 β-estradiolu, rzędu 10-8 mmol/l, prowadzą w hodowli tkanki kostnej do przechylenia równowagi w kierunku zwiększenia resorpcji poprzez pobudzenie osteoklastów. Tak wysoki poziom estrogenów w surowi- cy stwierdza się właśnie w III trymestrze ciąży, który jest okresem najintensywniejszego przemieszczania wapnia ze szkieletu matki do płodu (9, 19).

Również makrofagi są zaangażowane w regulację procesów proteolizy za sprawą produkowanego przez nie inhibitora aktywatora plazminogenu 2 (PAI-2) uchodzącego za czynnik hamujący proteolizę. Zabezpiecza on tkanki przyzębia przed rozległym zniszczeniem (1, 20).

Sprawdź wszystkie produkty stomatologiczne dostępne w naszym sklepie internetowym

U kobiet wykazujących kliniczne objawy zaostrzenia gingivitis wywołanego płytką nazębną notowano obniżone poziomy PAI-2 w płynie dziąsłowym, co jest bezpośrednio związane z destrukcją tkanki ł...