Czerniak jamy ustnej w gabinecie lekarza stomatologa – przegląd doniesień kazuistycznych

Podniebienie twarde oraz dziąsła kości szczęki są najczęstszymi lokalizacjami czerniaka pierwotnego jamy ustnej (około 80% zachorowań dotyczy tych miejsc w jamie ustnej). Sporadycznie zajęte mogą być również: błona śluzowa policzków i języka oraz dziąsła pokrywające kości żuchwy (8). Pojawiły się także w literaturze naukowej opisy przypadków czerniaka umiejscowionego na wardze górnej (9). Obecność nowotworu o tak dużej złośliwości w miejscach atypowych niejednokrotnie utrudnia diagnostykę i opóźnia podjęcie radykalnego, skutecznego leczenia. W wyniku tego drastycznie zmniejszają się szanse wyleczenia pacjenta z choroby nowotworowej. Niestety w wielu sytuacjach klinicznych u licznych pacjentów okres 5-letniego przeżycia nie przekracza nawet 5% (4). W niniejszej pracy opisane zostały wybrane przykłady przypadków klinicznych, u których zdiagnozowano czerniaka pierwotnego jamy ustnej. Autorzy skupili się na przedstawieniu niezwykle różnorodnego obrazu klinicznego czerniaka jamy ustnej u chorych, ze szczególnym uwzględnieniem jego heterogenicznej morfologii oraz towarzyszących jego wzrostowi symptomów miejscowych i ogólnych, a także podjętych sposobów leczenia i efektów terapeutycznych.

Zmiany zlokalizowane na błonie śluzowej podniebienia

Podniebienie twarde jest najczęstszą lokalizacją w obrębie jamy ustnej, w której diagnozuje się czerniaka. W literaturze naukowej można znaleźć szereg doniesień, opisów przypadków kazuistycznych pacjentów ze złośliwymi zmianami nowotworowymi tej okolicy ciała. Niejednokrotnie zmiany barwnikowe na podniebieniu wykrywane są przez lekarzy stomatologów podczas rutynowego okresowego badania stomatologicznego jamy ustnej. Podobnie było również w przypadku...