Określenie jakości sił wiążących jednoskładnikowych i samotrawiących czynników spajających w krótkoterminowym i długoterminowym teście na zrywanie

Na tak przygotowaną powierzchnię zęba aplikowano systemy łączące, które następnie polimeryzowano diodową lampą G-Light (intensywność światła 1200 mW/cm2). Materiał kompozytowy był umieszczany w specjalnie w tym celu przygotowanym teflonowym pierścieniu, którego wewnętrzny profil miał kształt walca o średnicy 3 mm. W kolejnym etapie materiał kompozytowy polimeryzowano przez 20 sekund.

Test przeprowadzano w temp. 20°C ± 2°C przy wilgotności 50% ± 5%. Podczas mocowania w urządzeniu zrywającym na próbki nie działały dodatkowe siły skręcające i zginające. Połączenie modelu badawczego z urządzeniem pomiarowym miało charakter elastyczny. Pomiaru dokonywano podczas stałej prędkości przesuwu belki ruchomej 1 mm/min, wykorzystując maszynę wytrzymałościową INSTRON TT w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach. Próba statystycznego rozciągania wg PN-EN 10002-1:2004 z wyznaczeniem wartości Rm. Wyniki przeliczano i podawano w MPa.

Wszystkie próbki po badaniu wytrzymałościowym oglądano w mikroskopie optycznym przy powiększeniu 5x i odrzucano te, w których stwierdzono uszkodzenia w obrębie materiału kompozytowego lub w zębinie.

W grupie 1 przygotowano i poddano próbie zrywania 15 próbek z zastosowaniem samotrawiącego czynnika wiążącego XENO V (firmy Dentsply). Przygotowanie powierzchni zębiny w tej grupie odbywało się zgodnie z zaleceniami producenta, tzn. po dokładnym pokryciu całej powierzchni próbki materiałem XENO V delikatnie wcierano go przez 20 sekund. Nadmiar materiału rozprowadzano silnym strumieniem sprężonego powietrza, jednak nie dłużej niż 5 sekund, a następnie polimeryzowano go przez kolejne 20 sekund.

W kolejnych 15 próbkach, które stanowiły grupę 2, zastosowano tradycyjny sposób przygotowania powierzchni zębiny, tzn. demineral...