Dekoronacja jako sposób postępowania z zębami z ankylozą – opis przypadku

Streszczenie: Ankyloza jest to zlanie się powierzchni korzenia zęba z kością wyrostka w następstwie nekrozy więzadeł ozębnej. Dekoronacja jest metodą z wyboru w przypadku zębów stałych z ankylozą u pacjentów rosnących i polega na chirurgicznym odcięciu korony ankylotycznego zęba poniżej połączenia szkliwno-cementowego z pozostawieniem korzenia zęba w kości i pokryciu go płatem śluzówkowo-dziąsłowym. Taki sposób leczenia pozwala na zachowanie bardzo dobrej kondycji kości wyrostka zębodołowego, co jest niezmiernie ważne dla późniejszej odbudowy implantoprotetycznej. Cel pracy: celem pracy jest przedstawienie postępowania w przypadku wystąpienia ankylozy zęba siecznego przyśrodkowego górnego lewego. Materiał i metody: opisano przypadek 11-letniej dziewczynki, u której rozpoznano ankylozę z. 21 w wyniku wcześniejszego urazu. W związku z powyższym zdecydowano o podjęciu leczenia zespołowego, chirurgiczno-ortodontycznego. Został wykonany zabieg dekoronacji zęba 21, a brak zęba został uzupełniony. Wyniki: roczna obserwacja po zabiegu dekoronacji pozwala zauważyć bardzo dobrze zachowaną wysokość wyrostka zębodołowego szczęki w każdym wymiarze. Zauważono, że w wyniku resorpcji zamiennej korzeń zęba 21 zostaje stopniowo zastępowany tkanką kostną. Wnioski: leczenie ankylozy w wieku rozwojowym wymaga postępowania wielospecjalistycznego w celu uzyskania satysfakcjonujących wyników. Zastosowanie zabiegu dekoronacji pozwala na uniknięcie w przyszłości poważnych defektów funkcjonalnych i estetycznych.

Słowa kluczowe: dekoronacja, ankyloza, resorpcja, zwichnięcie całkowite

Urazy zębów są najbardziej powszechne u dzieci pomiędzy 8. a 10. rokiem życia, z wczesnym uzębieniem mieszanym. Wtedy mamy do czynienia z niecałkowitym rozwojem korzeni zębów i dynamicznym wzrostem podstaw kostnych szczęk [1]. Uszkodzenie mechaniczn...