Dekoronacja jako sposób postępowania z zębami z ankylozą – opis przypadku

Został on wykonany w znieczuleniu miejscowym w Poradni Chirurgicznej Wojewódzkiej Przychodni Stomatologicznej w Krakowie. W tym celu odpreparowano płat śluzówkowo-okostnowy, odcięto koronę zęba 21 ok. 2 mm poniżej brzegu kości wyrostka zębodołowego (przy stałym chłodzeniu fizjologicznym roztworem soli), ekstyrpowano miazgę z kanału korzeniowego i obficie przepłukano solą fizjologiczną. Na tym etapie zabiegu ważne jest, aby kanał korzenia wypełnił się krwią, aby umożliwić pożądaną resorpcję zamienną pozostawionego korzenia [7]. Następnie delikatnie zrepozycjonowano płat oraz założono szwy, uważając, aby błona śluzowa luźno przylegała w miejscu odciętej części koronowej, zapewniając w tym miejscu formowanie skrzepu, a następnie apozycję kości. Po usunięciu szwów podjęto próbę tymczasowej odbudowy brakującego zęba. Zdecydowano o adhezyjnym umocowaniu odciętej korony zęba siecznego do sąsiadujących zębów z użyciem drutu retencyjnego Bond-A-Braid, odciążając go w zgryzie (ryc. 4). Po całkowitym wygojeniu miejsca po zabiegu chirurgicznym retainer z dowieszonym zębem zdjęto i pobrano wyciski na górną płytkę Schwarza z centralnie usytuowaną śrubą Fishera (ryc. 5). Pacjentka nadal użytkuje aparat (z nocną przerwą), aktywując śrubę raz w miesiącu (ryc. 6).

Wykonano kontrolne zdjęcie pantomograficzne po 6 (ryc. 7) i 12 miesiącach (ryc. 8). Zaobserwowano postępującą resorpcję korzenia, zgodnie z założeniami terapii. Fotografia wewnątrzustna ukazuje zachowaną wysokość wyrostka zębodołowego (ryc. 9). Dalsze leczenie będzie polegać na implantacji w miejscu utraconego zęba 21 po ukończeniu wzrostu pacjentki. Do tego czasu pozostawiony korzeń będzie sukcesywnie zastępowany tkanką kostną, co pozwoli zachować kość wyrostka zębodołowego i zminimalizuje konieczność jego augumentacji [8]. Pacjentka będzie nadal pozostawać pod opieką ortodontyczną, gdyż plan leczenia zakłada uzyskanie równoległości korzeni ...