Dziecko z ADHD jako pacjent w gabinecie stomatologicznym

W leczeniu ADHD stosuje się terapię behawioralną polegającą na wzmacnianiu pożądanego zachowania pozytywnego i wygaszaniu zachowań negatywnych oraz leczenie farmakologiczne (3). W farmakoterapii ADHD stosowane są leki pobudzające, jak metylofenidat i dekstroamfetamina, oraz niepobudzające, jak blokery wychwytu zwrotnego serotoniny czy trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Skutkami ubocznymi tych leków są występowanie suchości w jamie ustnej, a także obniżenie w ślinie poziomu amylazy, stężenia jonów wapnia oraz białek. Oprócz kserostomii i zmian ilościowych w ślinie innymi skutkami ubocznymi stosowanych leków są: zgrzytanie zębami, zaburzenia ze strony stawów skroniowo-żuchwowych i przerost dziąseł (9, 10). Dzieci z ADHD mają duże trudności z utrzymaniem prawidłowej higieny jamy ustnej (11). Spowodowane jest to zaburzeniami koordynacji ruchowej, co znacząco utrudnia codzienne czynności, w tym mycie zębów, oraz niemożnością skupienia się na wykonywanej czynności. Dzieci te często zapominają o konieczności mycia zębów (5, 12). Odczuwanie suchości w jamie ustnej może prowadzić u nich do wzmożonej ochoty na słodkie przekąski i napoje, ponieważ cukry krótkotrwale zwiększają wydzielanie śliny (9). Niektórzy rodzice, napotykając trudności w zachowaniu swoich dzieci, stosują żywieniowe ustępstwa, które ułatwiają także nieregularne spożywanie słodyczy (4).

Dzieci z ADHD dwukrotnie częściej niż ich nieobciążeni rówieśnicy doznają urazów w okolicy zębów. Może to być wynikiem ich zaangażowania w zachowania agresywne na tle zaburzeń behawioralnych (5). Częściej urazy dotyczą zębów mlecznych niż stałych (13). Wiąże się to również z ich zwiększoną skłonnością do wypadków spowodowanych nadpobudliwością (6...