Zastosowanie elektromiografii w różnych dziedzinach stomatologii – przegląd piśmiennictwa

Diagnostykę elektromiograficzną w ortopedii szczękowej często wykorzystuje się do oceny mechanizmu reakcji mięśniowych na skutek użytkowania stałego aparatu czynnościowego o sztywnym umocowaniu. Dokonano zapisów czynności elektrycznej mięśnia żwacza oraz przedniej części mięśnia skroniowego u 20 młodych kobiet z wadą zgryzu II klasy. W grupie kontrolnej (gr. I – 10 osób) i badawczej (gr. II – 10 osób) monitorowano przez 6 miesięcy następujące czynności: zmiany postawy, połykanie i zaciskanie szczęk. W rezultacie dostrzeżono znaczący spadek aktywności EMG podczas połykania śliny (P < 0,05) i maksymalnej okluzji (P < 0,01) i (P < 0,001) w grupie II. Badania elektromiograficzne potwierdziły zdolność adaptacji nerwowo-mięśniowej do zmieniających się warunków w układzie stomatognatycznym dzięki elementom lekkosprężystym (23).

Podsumowanie

Przegląd powyższych badań potwierdza znaczącą wartość elektromiografii powierzchniowej jako nieinwazyjnego, obiektywnego i precyzyjnego narzędzia, które pozwala na wnikliwą diagnostykę i pozyskanie informacji na temat anatomii, fizjologii i patologii układu stomatognatycznego.

Piśmiennictwo

1. Woźniak K., Piątkowska D., Lipski M. i wsp.: Surface electromyography in orthodontics – a literature review. „Med Sci Monit”, 2013 May, 31, 19, 416-423.
2. Lodetti G., Mapelli A., Musto F. et al.: EMG spectral characteristics of masticatory muscles and upper trapezius during maximum voluntary teeth clenching. „J Electromyogr Kinesiol”, 2012 Feb, 22 (1), 103-109.
3. de Rossi M., Palinkas M., de Lima-Lucas B. et al.: Masticatory muscle activity evaluation by electromyography in subjects with zygomatic implants...