Endodontyczne leczenie regeneracyjne zakażonego niedojrzałego zęba wgłobionego, zdiagnozowanego za pomocą tomografii wiązki stożkowej

Lenzi i Trope [14] sugerują, że bardziej odpowiednią nazwą jest „rewitalizacja”, stanowiąc opisowe określenie utworzenia się w kanale korzeniowym niespecyficznej żywej tkanki. W 2008 r. Hargreaves i wsp. [9] zakwestionowali stosowanie terminu „rewaskularyzacja” dla endodontycznego leczenia regeneracyjnego, twierdząc, że celem leczenia jest wytworzenie kompleksu miazgowo-zębinowego o właściwościach funkcjonalnych, równocześnie wspierających dalszy rozwój korzenia i likwidujących okołowierzchołkowy stan zapalny.

Z naszej perspektywy termin „regeneracja” odzwierciedla całościowy cel leczenia, jakim jest odtworzenie oryginalnej budowy histologicznej i funkcji tkanek, zaś obecna metodyka leczenia powinna zostać ponownie przeanalizowana w celu uzyskania większej biokompatybilności. Co więcej, należy dalej prowadzić badania nad skutkami włączenia w schemat leczenia trzech elementów z zakresu inżynierii tkankowej (komórki macierzyste, bioaktywne „rusztowanie” i czynniki wzrostu) [15].

Mamy nadzieję, że Amerykańskie Towarzystwo Endodontyczne ostatecznie rozpatrzy i rozstrzygnie kwestię powszechnie akceptowanego nazewnictwa dla tych procedur.

Celem niniejszego doniesienia jest przedstawienie przypadku klinicznego, w którym uzyskano korzystny efekt leczenia zęba wgłobionego typu III z dużymi zmianami okołowierzchołkowymi, stosując metodę zachowawczą, jaką jest endodontyczne leczenie regeneracyjne.

Opis przypadku

9-letnia dziewczynka została skierowana do szpitala i polikliniki Bakirköy Acibadem z powodu bólu prawego siekacza bocznego szczęki, z lekkim obrzękiem dziąsła. Klinicznie korona zęba miała kształt stożkowaty i nie wykazywała zmian próchnicowych. Ząb by...