Estetyczne metody tymczasowego zaopatrzenia – mosty adhezyjne, korony tymczasowe

Metoda bezpośrednia

Metoda ta pozwala na wykonanie protez tymczasowych „przy fotelu” pacjenta, co przyspiesza pracę i ogranicza jej koszty ze względu na pominięcie technika dentystycznego. Nie jest ona jednak pozbawiona wad, do których zaliczamy podrażnienie termiczne miazgi w czasie polimeryzacji czy też gorsze dopasowanie takiego uzupełnienia. Wady te można jednak zminimalizować, modyfikując metodę oraz odpowiednio dobierając materiały (6, 8).

Postępowanie rozpoczyna się od pobrania wycisków nieoszlifowanych zębów za pomocą masy silikonowej. Dopuszcza się również masy hydrokoloidalne nieodwracalne, jednak ze względu na trwałość wycisku z masy silikonowej i możliwość jego wielokrotnego wykorzystania preferuje się silikony. W przypadku pobierania wycisków pod mosty należy przed pobraniem wycisku w miejscu przyszłego przęsła umieścić model przęsła wykonany z kształtki celuloidowej wypełnionej cementem, model wykonany z wosku lub można wykorzystać ząb akrylowy z zestawu zębów do protez. Następnie po zabiegu szlifowania i zabezpieczeniu powierzchni filarów negatyw silikonowy wypełnia się odpowiednim materiałem do wykonywania uzupełnień tymczasowych (6-8, 11).

Do wykonywania protez tymczasowych używa się obecnie materiałów z dwóch głównych grup: są to materiały oparte na żywicy akrylowej oraz materiały oparte na bazie żywicy kompozytowej. Materiały na bazie akrylu w w czasie polimeryzacji wydzielają duże ilości ciepła, co należy zaliczyć na poczet ich wad. Tworzywa na bazie akrylu, takie jak Protemp II i Protemp III Garant, cechują się temperaturą polimeryzacji w granicach 39-42°C, co stanowi granicę między odwracalnym a nieodwracalnym uszkodzeniem miazgi. Z kolei materiały na bazie kompozytów, takie jak Structur 2 S.C., cechują się temperaturą polimeryzacji ok. 36°C. Aby zm...