Estetyka w przedniej części szczęki. Podejście ukierunkowane na pracę zespołową

Faza protetyczna

Zachowanie tkanki miękkiej odgrywa istotną rolę w sukcesie leczenia. Przekazanie niniejszych danych technikowi dentystycznemu stanowi wyzwanie (6). W celu odtworzenia architektury tkanki miękkiej zindywidualizowano standardowe wyciski, stanowiące replikę implantu 11. Następnie pobrano wyciski w miejscu zębów 11 i 21 przy użyciu zindywidualizowanych oraz standardowych replik obu zębów (fot. 6a-b). Uzyskany model gipsowy został zmodyfikowany poprzez szlifowanie w miejscu zęba 21. Następnie wykorzystano materiał silikonowy, aby oddać profil wyłaniania sztucznego zęba 21 w moście tymczasowym (fot. 7a-c). Niniejsza informacja została przeniesiona na standardową replikę wycisku, co dało wycisk zindywidualizowany w miejscu implantu zęba 21 (fot. 8a-b).

Kolejny etap obejmował ocenę sytuacji przy zastosowaniu analizy DSD (fot. 9a-b). Ocena wykazała nieproporcjonalny rozkład objętości między środkowymi i bocznymi siekaczami. Siekacze boczne były zbyt wąskie w porównaniu do szerokiego i kwadratowego kształtu siekaczy środkowych. W celu poprawienia harmonii objętość należy rozłożyć między cztery siekacze. Przygotowano nowe uzupełnienia tymczasowe mocowane na śrubach. Wcześniej dopasowano model woskowy i sprawdzono rezultaty wewnątrz ust.

Stworzono klucz silikonowy, aby najpierw nadbudować siekacze boczne przy użyciu materiału kompozytowego (7). Przy użyciu tymczasowych koron i modelu kompozytowego siekaczy bocznych kształt modelu woskowego mógł zostać przeniesiony. Niniejszy plan służył do oceny nowego uśmiechu zanim stworzone zostały uzupełnienia stałe. Wybór odcieni przeprowadzono przy pomocy światła ortogonalnego. Dzięki filtrowi polaryzacyjnemu udało się wyeliminować niechciane odblaski. Aby przygotować ostateczne uzupełnienia protetyczne, uzupełnienia tymczasow...