Halitoza – przegląd piśmiennictwa

Za główną przyczynę powstawania nieprzyjemnego zapachu z ust uważa się lotne związki siarki (ang. Volatile Sulphur Compounds, VSC), w skład których wchodzą: siarkowodór (H_₂S), merkaptan metylowy (CH_₃SH) oraz dimetyl siarczanu (CH_₃SCH_₃). Jak podaje piśmiennictwo, siarkowodór oraz merkaptan metylowy są najczęściej wykrywane w halitozie pochodzenia wewnątrzustnego, natomiast dwumetyl siarczanu jest głównym gazem występującym w halitozie pochodzenia zewnątrzustnego (1, 10, 11). Lotne związki siarki produkowane są przede wszystkim przez Gram-ujemne bakterie, wśród których wyróżniamy m.in.: Prevotella intermedia, Porphyromonas gingivalis, Actinobacillus, Fusobacterium nucleatum (8, 11, 13). Wyjątkiem od reguły jest Gram-dodatnia bakteria Solobacterium moorei – charakteryzuje się możliwością produkcji H_₂S, jest także wykrywana u pacjentów z halitozą (2, 12). Wykazano, że podstawowym miejscem powstawania lotnych związków siarki jest grzbietowa tylna część języka, która stwarza dobre warunki dla rozwoju bakterii oraz zalegania resztek pokarmowych (6, 7, 11, 13, 14).

Sprawdź inne artykuły z kategorii PERIODONTOLOGIA.

Diagnostyka

Rozpoznanie halitozy, jak i czynnika przyczynowego sprawia niekiedy trudności. Na początku należy odróżnić halitozę fizjologiczną (występującą głównie po przebudzeniu, która po kilku chwilach zanika) od halitozy patologicznej. Ocenie poddaje się także spożywane pokarmy przez pacjenta, m.in.: cebulę, czosnek, niektóre przyprawy. Złotym standardem di...