Jak często uśmiechają się Polacy?
Zapytaliśmy Polaków, jak często dzielą się uśmiechem. Wyniki wskazują, że nawet co piąty z nas uśmiecha się rzadziej, niż by chciał.
Najbardziej szczere, szerokie uśmiechy towarzyszą nam w chwilach, kiedy słyszymy śmieszny żart albo spotkamy lubianą osobę. W sytuacjach pozowania do zdjęcia wybieramy jednak częściej te bardziej powściągliwe. Firma Mars Polska zapytała Polaków o ich stosunek do uśmiechu oraz o to, jak często dzielimy się nim z otoczeniem.
„Śmiech to zdrowie” bez względu na wiek. Osoby, które często się uśmiechają, są postrzegane jako szczęśliwe i czerpiące radość z życia. Siedmiu na dziesięciu badanych deklaruje, że uśmiecha się tak często, jak tego potrzebuje, a co dziesiąta osoba — nawet częściej (1)! Najbardziej lubimy wyrażać radość poprzez uśmiech, w którym odsłaniamy zęby. Preferuje go około co trzecia badana osoba. Mimo to, najczęściej poprzestajemy na tym nieco mniej szerokim (2).
Czy uśmiech znika z twarz Polaków, gdy stają się starsi? W ankietach przeprowadzonych na próbie ponad 1000 Polaków przeszło 30% respondentów przyznało, że z wiekiem zdarza im się uśmiechać coraz mniej (3). Dorośli śmieją się średnio aż 14 razy rzadziej niż dzieci (4). Do tego ponad 20% badanych stwierdziło, że na co dzień nie uśmiecha się tak często, jak by chciało i że zdarza się im wręcz od tego powstrzymywać (5). Pytani o przyczyny, ankietowani najczęściej podawali brak powodów do radości. Na drugim miejscu wskazywali jednak, że przed uśmiechem z reguły powstrzymuje ich wstyd, wynikający z problemów z uzębieniem. Dla co trzeciej osoby niechęć do szerokiego uśmiechu jest w jakiś sposób związana właśnie z zębami, a 13% ankietowanych wskazuje wprost stan uzębienia jako główny powód (6).
Mogą zainteresować Cię również
Ortodoncja w praktyce
Zastosowanie śruby wachlarzowej do szybkiej ekspansji podniebienia w odcinku przednim – opis przypadku
Zwężenie górnego łuku zębowego jest jednym z najczęstszych problemów, jakie lekarz ortodonta napotyka w swojej praktyce. Nieprawidłowość ta nierzadko dotyczy jedynie przedniego odcinka szczęki, przy zachowanej prawidłowej szerokości w zakresie zęb...
Łączne leczenie ortodontyczne i chirurgiczne ciężkiej wady zgryzu klasy III ze zgryzem krzyżowym przednim i tylnym
W niniejszej pracy kazuistycznej przedstawiono przypadek dorosłego pacjenta z ciężką szkieletową wadą zgryzu klasy III, z ewidentnym niedorozwojem szczęki i nadmiernie rozwiniętą żuchwą, co powodowało zgryz krzyżowy przedni i tylny, a także przesu...
Optymalizacja estetyki szczęki w przypadku poważnie zniszczonego zęba z wykorzystaniem ruchu ortodontycznego i implantów zębowych
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie leczenia urazowego uszkodzenia lewego centralnego zęba siecznego szczęki poprzez odbudowę wału dziąsłowego, przeprowadzenie ruchu ortodontycznego i wszczepienie implantu.