Jak najlepiej odkazić kanały korzeniowe? Aktualny schemat postępowania na podstawie przeglądu piśmiennictwa

Wiedza na temat różnorodności dostępnych na rynku preparatów do płukania kanałów korzeniowych i ich doboru w zależności od sytuacji klinicznej i ich interakcji jest kluczowa do opracowania optymalnego protokołu postępowania (3). Błędna sekwencja użytych środków płuczących powoduje ich wzajemną dezaktywację, a tym samym osłabienie lub nawet brak jakichkolwiek właściwości, uniemożliwiając tym samym osiągnięcie wymaganej czystości jam zęba. Ponadto błąd powstały na tym etapie może również wpłynąć niekorzystnie na tkanki okołowierzchołkowe czy tkanki miękkie jamy ustnej w przypadku niezastosowania odpowiedniego zabezpieczenia pola zabiegowego. Podrażnienie takie należy traktować jako powikłanie, które spowalnia proces leczenia lub go komplikuje, ale przede wszystkim jest nieprzyjemnym doznaniem dla samego pacjenta. Innym aspektem wpływającym na skuteczność etapu irygacji jest ilość zastosowanego preparatu, która powinna wynosić około 10 ml na jeden kanał. Proces płukania w znacznym stopniu można zintensyfikować, wdrażając urządzenia wspomagające samą irygację. Do tej grupy zaliczamy urządzenia ultradźwiękowe oraz płukanie maszynowe. Ultradźwięki stosowane na etapie chemo-mechanicznego opracowania kanałów mają dwojakie zastosowanie: równocześnie opracowują oraz płuczą kanał. Zasada działania ultradźwięków polega na podgrzaniu płynu irygacyjnego. Wykorzystanie tego zjawiska jest szczególnie istotne w przypadku podchlorynu sodu, co pozwala usunąć warstwę mazistą, a same ultradźwięki dokładniej i szybciej usuwają tkanki martwicze. Ważnymi zjawiskami związanymi z działaniem ultradźwięków są kawitacja (występująca wokół wierzchołka końcówki ultradźwiękowej) i tzw. microstreaming (przepływ cieczy wokół pęcherzyków gazu), który wiąże się z pobudzeniem przepływu płynu w jednym kierunku w bezpo...