Jednostronna dystalizacja zębów trzonowych z wykorzystaniem zakotwienia szkieletowego jako przygotowanie do leczenia alignerami – opis przypadku

Przebieg leczenia

Ponieważ pacjentka nalegała na estetyczny aparat ortodontyczny, leczenie podzielono na dwa etapy: dystalizację za pomocą częściowych aparatów stałych i zakotwienia szkieletowego oraz późniejsze rozładowanie stłoczeń za pomocą alignerów.

Leczenie rozpoczęto od łuku dolnego. Po stronie przedsionkowej, między korzeniami zębów 44 i 45, umieszczono miniimplant. Następnie do szkliwa tych zębów przyklejono (za pomocą płynnego materiału kompozytowego) element dogięty z łuku TMA o przekroju 0,017 x 0,025”, który połączono z miniimplantem. Zęby 45, 44 i 46 zblokowano częściowym aparatem stałym, umieszczając w zamkach bierny, indywidualnie dogięty łuk TMA o przekroju 0,017 x 25”. Zęby dystalizowano kolejno, wykorzystując sprężynę Locatelii z drutu superelastycznego NiTi o średnicy 0,014”, przyklejoną bezpośrednio do zębów 47 i 46 za pomocą płynnego materiału kompozytowego i aktywowaną w celu dystalizacji zęba 47.

Miesiąc później rozpoczęto leczenie w łuku górnym. Ponieważ pacjentka wymagała asymetrycznej dystalizacji zębów trzonowych, w tym celu zastosowaliśmy – oparty na budowie aparatu BENEslider oraz Keles Slider – aparat autorski. Jego zaletą jest możliwość działania jedno-i/lub obustronnego w obu kierunkach w płaszczyźnie sagitalnej, co pozwala mezjalizować lub dystalizować boczne zęby szczęki. Dla uproszczenia nazwaliśmy go O-cap slider – od elementu O-cap (przynależnego do systemu miniimplantologicznego firmy 3M Unitec) – łączącego aparat z miniimplantami. Położenie elementów przenoszących siłę dystalizującą na zęby w pobliżu środka oporu zębów trzonowych umożliwia ich równoległe przemieszczanie.

Założenie dystalizatora poprzedzono umieszczeniem dwóch miniimplantów o długości 6,0 mm (3M Unitek, Monrovia, ...