Jednostronny przerost wyrostka kłykciowego. Opis przypadku

Leczenie ortodontyczne przeprowadzono dwoma stałymi aparatami cienkołukowymi (Roth, 0,022”) w celu przygotowania pacjenta do zabiegu ortognatycznego (ryc. 5a-e, 6a-e). Leczenie chirurgiczne obejmowało kondylektomię wyrostka kłykciowego strony lewej, repozycję krążka stawowego oraz zabieg całkowitej osteoplastyki szczęki i żuchwy. Po zabiegu nie stwierdzono powikłań pooperacyjnych ani dolegliwości ze strony stawów skroniowo-żuchwowych. Czucie okolicy wargi dolnej i brody powróciło około 4 miesiące po zabiegu.

Po leczeniu uzyskano poprawę symetrii rysów twarzy (ryc. 8a-f ) oraz warunków zgryzowych, włącznie z prawidłowym przebiegiem płaszczyzny zgryzu (ryc. 9a-e). Powyższy wynik potwierdzają badania radiologiczne przed leczeniem ( ryc. 7a-b) oraz po leczeniu (ryc. 10a-c). Pacjent ocenił wygląd swojej twarzy po leczeniu chirurgicznym jako zadowalający.

Dyskusja

W piśmiennictwie jest opisywanych wiele klasyfikacji przerostu wyrostka kłykciowego. Powszechnie stosowana jest klasyfikacja wg Obewegesera i Makeka pochodząca z 1986 r. [3, 9]. Autorzy wyróżnili dwa rodzaje asymetrii twarzy związane z przerostem wyrostka kłykciowego:

• HE – hemimandibular elongation – połowiczy przerost żuchwy z przemieszczeniem żuchwy (szkieletowej linii pośrodkowej) w stronę zdrową bez znaczących zmian pionowych.
• HH – hemimandibular hyperplasia – połowiczy przerost żuchwy z powiększeniem jednej ze stron w trzech wymiarach przestrzennych, obejmujący wyrostek kłykciowy, gałąź i trzon żuchwy z towarzyszącym nachyleniem płaszczyzny zgryzu bez przemieszczenia szkieletowej linii pośrodkowej.

W piśmiennictwie jest opisywane również połączenie wyżej opisany...