Kompendium Lekarza Dentysty. Podręczny skrypt praktyka
Kompendium Lekarza Dentysty to jedyny na rynku, praktyczny przewodnik po aktualnych regulacjach prawnych dotyczących wykonywania zawodu lekarza dentysty.
” Mechanizmy oddziaływania związków fluoru na twarde tkanki zęba:
Podstawowym składnikiem szkliwa pod względem składu chemicznego jest hydroksyapatyt. Czysta postać hydroksyapatytu składa się z: 57% fosforu, 40% wapnia, 2% jonów hydroksylowych, ale najczęściej zawiera dodatkowe pierwiastki mające wpływ na jego odporność na czynniki kariogenne. Dodatek mikroelementów, tj.: fluoru, boru, baru, molibdenu, strontu i wanadu,wzmacnia szkliwo i zmniejsza jego rozpuszczalność w kwasach.
Kariostatyczne oddziaływanie fluoru na szkliwo zębów:
- przed wyrznięciem (okres przederupcyjny), w trakcie formowania szkliwa (fluor dostarczany drogą endogenną),
- po wyrznięciu (okres poerupcyjny), w trakcie dojrzewania szkliwa do 25 r.ż. (fluor dostarczany głównie drogą egzogenną),
- w trakcie procesu próchnicowego (fluor dostarczany drogą egzogenną).
Działanie fluoru w czasie przed wyrznięciem zęba wpływa na pierwotną mineralizację organicznej matrycy i przederupcyjne dojrzewanie szkliwa.
W procesie amelogenezy fluor:
- pełni funkcję katalizatora powstawania mineralnej fazy szkliwa, którą stanowi hydroksyapatyt;
- zastępuje jony hydroksylowe, powodując powstawanie fluoroapatytu/fluorohydroksyapatytu;
- sprzyja prawidłowemu tworzeniu sieci krystalicznej szkliwa o optymalnej stabilności fizyko-chemicznej, zapobiegając powstawaniu śrubowych i krawędziowych dyslokacji przestrzennych;
- propaguje powstawanie większych kryształów apatytów z niższą zawartością węglanów;
- uczestniczy w procesie usuwania wody i substancji organicznych z nowo odłożonego szkliwa, czyli w przederupcyjnym dojrzewaniu szkliwa, co po wyrznięciu zęba sprzyja mniejszej rozpuszczalności szkliwa w kwasach,
- powoduje powstawanie korzystnych zmian morfologicznych – bardziej zaokrąglonych guzków i płytszych bruzd na powierzchni żującej.
W okresie poerupcyjnym fluor wpływa na:
- przebieg procesów demineralizacji i remineralizacji;
- odkładanie płytki bakteryjnej poprzez zakłócenie początkowej adherencji bakterii do nabytej błonki ślinowej poprzez zmiany energii powierzchniowej szkliwa;
- obniżenie metabolizmu węglowodanowego bakterii płytki poprzez hamowanie aktywności enolazy;
- blokowanie transportu glukozy do wnętrza komórek bakteryjnych, co w konsekwencji zmniejsza produkcję kwasu mlekowego;
- translokację cukrów w błonach komórkowych bakterii;
- akumulację kationów w komórkach oraz fosfataz komórkowych katalizujących hydrolizę estrów fosforanowych.
Drogi absorpcji fluoru
Fluor dostaje się do organizmu w wyniku absorpcji w przewodzie pokarmowym, drogami oddechowymi lub przez skórę. Główną drogą wchłaniania jest jednak przewód pokarmowy. Mocz, kał, pot, złuszczający się naskórek, a także włosy stanowią sposoby jego pozbywania się z ustroju, przy czym prawidłowo funkcjonujące nerki odgrywają najważniejszą rolę w eliminacji fluoru.
Ocena ekspozycji na fluorki
Do oceny ekspozycji na fluorki służą tzw. biomarkery ekspozycji – płyny ustrojowe i tkanki, w których gromadzą się fluorki. Idealny biomarker powinien być łatwo dostępny, pobierany metodą nieinwazyjną, powinien też być wiarygodnym źródłem informacji o ekspozycji organizmu na określony czynnik. Stężenie fluorków w ślinie pobranej bezpośrednio z przewodów ślinianki przyusznej stanowi 0,6-0,8 stężenia fluoru w osoczu krwi. Można również stosować oznaczenie poziomu fluorków w ślinie mieszanej pobranej na czczo po przepłukaniu jamy ustnej wodą destylowaną (stężenie fluorków stanowi nieco powyżej 90% jego stężenia w osoczu). Analiza zawartości fluorków w moczu na podstawie dobowej zbiórki moczu jest w ocenie ekspozycji metodą szeroko stosowaną ze względu na nieinwazyjność i prostotę zbiórki materiału.”
Przeczytaj więcej w publikacji ” Kompendium Lekarza Dentysty. Podręczny skrypt praktyka”
Książka jest dostępna na dlaspecjalistów.pl
Informujemy także, że odbiorcy naszego newslettera w pierwszej kolejności otrzymują informacje o nowościach. Zapisz się i co wtorek będziesz otrzymywać najnowsze informacje branżowe oraz dostęp do artykułów i dodatkowych treści.
Mogą zainteresować Cię również
Ortodoncja w praktyce
Skostnienie stawu skroniowo-żuchwowego jako następstwo przeoczonego złamania kłykcia żuchwy u dziecka
Słowa kluczowe: skostnienie stawu skroniowo-żuchwowego, złamanie kłykcia żuchwy, tomodensytometria Keywords: temporomandibular joint ankylosis, fracture of the mandibular condyle, tomodensitometry Streszczenie: Skostnienie stawu skroniowo-żuchwowe...
Łączne leczenie ortodontyczne i chirurgiczne ciężkiej wady zgryzu klasy III ze zgryzem krzyżowym przednim i tylnym
W niniejszej pracy kazuistycznej przedstawiono przypadek dorosłego pacjenta z ciężką szkieletową wadą zgryzu klasy III, z ewidentnym niedorozwojem szczęki i nadmiernie rozwiniętą żuchwą, co powodowało zgryz krzyżowy przedni i tylny, a także przesu...
Aparaty nakładkowe i miniimplanty ortodontyczne w leczeniu zgryzu przewieszonego u dorosłych
Słowa kluczowe: zgryz przewieszony, miniimplanty, nakładki Keywords: scissor bite, miniscrews, aligners Streszczenie: Zgryz przewieszony nie ulega samoistnej korekcji. Stopniowo pogarsza się w wyniku nadmiernego wyrzynania się zębów, negatywnie wp...