Kompromisowe interdyscyplinarne leczenie wady kostnej

Opis przypadku

Pacjentka, lat 28, zgłosiła się do naszej przychodni z powodu skarg na zbyt długą żuchwę z przemieszczeniem na stronę lewą oraz braku możliwości żucia i odgryzania pokarmów. Bóle szczęki w okolicy uszu podczas jedzenia czy szerokiego odwodzenia ust, ograniczenie lub nadmierna ruchomość w SSŻ są bardzo uciążliwe. Część osób radzi sobie z problemem, stosując farmakoterapię, inni korzystają z pomocy chirurga bądź szyn relaksujących. Mało kto wie o skuteczności fizjoterapii w zmaganiach z tą dysfunkcją. A regularna i kompleksowa fizjoterapia jest w stanie zażegnać dużą część problemów w obrębie SSŻ (5-8, 14). W badaniu zewnątrzustnym stwierdzono: wysunięcie bródki z przemieszczeniem na stronę lewą (7,0 mm), wysunięcie dolnej wargi, zapadnięcie okolicy podnosowej, wygładzenie bruzdy wargowo-bródkowej oraz asymetryczne ustawienie kącików ust (fot. 1-6). Śródustnie stwierdzono ustawienie zębów przednich dolnych przed górnymi. Nagryz poziomy ujemny. Test czynnościowy ujemny (fot. 7-16). W ramach diagnostyki ortodontycznej przeprowadzono: badanie kliniczne z fotografiami, analizę modeli oraz badanie rtg. (ocena OPG, zdjęcia cefalometrycznego oraz projekcji PA) (fot. 17-19). Sklasyfikowano wadę jako mikrognację szczęki górnej połączoną z prolaterognatyzmem żuchwy (pacjentka wyraziła zgodę wyłącznie na leczenie ortodontyczne bez zabiegu chirurgicznego przeprowadzonego przez chirurga szczękowo-twarzowego). Leczenie ortodontyczne przeprowadzono aparatami stałymi cienkołukowymi, zamki w systemie Roth 0,22 (w trakcie całego cyklu leczenia ortodontycznego pacjentka zgłaszała się na regularne wizyty kontrolne do fizjoterapeuty, stomatologa i higienistki). Celami leczenia były: zniwelowanie łuków zębowych z uzyskaniem warunków zwarciowych najbardziej zbliżonych do normy (całość terapii trwała trzydzieści miesięcy), poprawa rysów twarzy i eliminacja dysfunkcji w...