Stomatologia estetyczna – metamorfoza uśmiechu z zastosowaniem technik współczesnej stomatologii

Badanie kontrolne przeprowadzono po tygodniu od przeprowadzenia drugiej sesji wybielania (fot. 3). Kolejne etapy pracy zostały przeprowadzone po trzech tygodniach od zakończonego wybielania zębów. Ze względu na obecność rozległych wypełnień kompozytowych zębów 11, 21 podjęto decyzję o zastosowaniu odbudowy koron wraz z zastosowaniem wkładów z włókna szklanego w celu optymalizacji retencji dla planowanych koron pełnoceramicznych. W opisywanym przypadku klinicznym w zębach 11 i 21 pozostało znacznie mniej niż połowa korony klinicznej. W związku z powyższym uwzględniono wskazania do zastosowania wkładów z włókna szklanego (12). Sposób takiego postępowania jest związany z faktem, że wkładami koronowo-korzeniowymi odbudowuje się zęby, których struktury naddziąsłowe zostały zniszczone i których korony nie gwarantują dobrej retencji korony protetycznej oraz mogą ulec uszkodzeniu w wyniku działania sił okluzyjnych (13-18). Założono koferdam i usunięto wypełnienia z koron zębów 11 i 21. Następnie usunięto gutaperkę z około 3 kanału. Zastosowano urządzenie VDW Ultra (fot. 4) wraz z dedykowaną tej procedurze końcówką. Pozostawiono 4 mm materiału wypełniającego kanał, mierzonego od wierzchołka korzenia do miejsca kontaktu z końcem wkładu. Po weryfikacji poprawności preparacji przystąpiono do opracowania kanału odpowiednim frezem z systemu EnaPost 2%, Micerium (fot. 5).

Minimalnie preparując, uzyskano bardzo dobre dopasowanie wkładu koronowo-korzeniowego do kanału. Preparację zakończono, decydując się na wkład oznaczony niebieskim stoperem. Wkład skrócono do pożądanej długości wiertłem diamentowym z chłodzeniem wodnym. Miejsce cięcia oznaczono stoperem, a linia cięcia biegła na jego górnej krawędzi (fot. 6). Opisany sposób postępowania umożliwia precyzyjne dopasowanie wkładu na długość. Po dostosowaniu wkładu koronowo-korzeniowego, odtłuszczono go. Następnie powierzchnię wkładu pokryto silanem i ...