Leczenie grzybicy jamy ustnej – jak sobie radzić z grzybicą w praktyce

Zapalenie kątów warg często współwystępuje z protetycznym zapaleniem jamy ustnej, przy obniżeniu wysokości zwarcia. Może być powikłane mieszanym nadkażeniem bakteryjnym. Zmiany przybierają wygląd szczelin z odczynem zapalnym, pokrywających się strupami. W czasie otwierania ust może dochodzić do pęknięć i krwawień.

Romboidalne zapalenie środkowej części języka przybiera wygląd atroficznej zmiany w tylnej grzbietowej części języka. Może utrzymywać się latami, nie dając objawów subiektywnych (1).

Dodatkowo pacjenci mogą podawać objawy niecharakterystyczne jak: pieczenie jamy ustnej, ból w obrębie zmiany, zaburzenia w odczuwaniu smaków.

Kandydoza dotyczy specyficznych grup pacjentów. Najczęściej są nimi: dzieci, osoby starsze użytkujące ruchome uzupełnienia protetyczne, palacze tytoniu, chorzy z niedoborami odporności (pacjenci po przeszczepach, zakażeni wirusem HIV, po chemio- i radioterapii) (5, 6).

Do wystąpienia choroby mogą przyczynić się zarówno czynniki miejscowe, jak i ogólne. Do miejscowych czynników ryzyka zaliczamy: zaniedbania higieny jamy ustnej, ruchome uzupełnienia protetyczne, mikrouszkodzenia błony śluzowej, przewlekłe stany zapalne błony śluzowej, palenie papierosów i nadużywanie alkoholu, zmniejszoną ilość wydzielanej śliny, spożywanie dużej ilości cukrów. Natomiast wśród czynników ogólnych wyróżniamy: zaburzenia immunologiczne, niedobory żywieniowe (żelazo, kwas foliowy), zaburzenia hormonalne, cukrzycę, przewlekłą antybiotyko- i sterydoterapię czy leczenie immunosupresyjne w dobie rozwijającej się transplantologii (3, 7, 8, 9).

Rozpoznanie grzybicy jamy ustnej opiera się na obrazie klinicznym w połączeniu z badaniem mykologicznym z określeniem lekowrażliwości....