Leczenie ortodontyczne i segmentalna osteogeneza dystrakcyjna szczęki u osoby z zespołem Williamsa-Beurena i izolowanym rozszczepem podniebienia – wieloletnia obserwacja od 5. do 24. roku życia. Opis przypadku

Dyskusja 

Połączone leczenie chirurgiczne i ortodontyczne zazwyczaj poprawia estetykę twarzy i funkcjonalną okluzję. Takie zmiany mają pozytywny wpływ na jakość życia pacjenta. Planowanie leczenia ortodontycznego u pacjentów z WBS wymaga szczególnej uwagi ze względu na charakterystyczne zniekształcenia szkieletowe i wady zębowe, a także specyficzne cechy mentalne i psychiczne pacjenta. U opisanej w niniejszym artykule pacjentki występowały wrodzony brak sześciu zębów stałych i izolowany rozszczep podniebienia, co rzadko bywa objawem WBS [8]. MASDO w dużym stopniu skorygowała zgryz krzyżowy przedni i pomogła zmniejszyć stłoczenie zębów. Rokowania co do leczenia implantoprotetycznego były korzystne.

Dane z piśmiennictwa odnośnie do częstości próchnicy u dzieci z WBS są niespójne. Niemniej jednak leczenie stomatologiczne pacjentów z WBS w głównej mierze zależy od ich chęci do współpracy. W młodszych grupach wiekowych pomocna może się okazać sedacja zmniejszająca lęk i niekooperatywne zachowania podczas leczenia niewielkich ubytków próchnicowych. Warto zaznaczyć, że leczenie w znieczuleniu ogólnym jest zwykle utrudnione przez różne schorzenia towarzyszące WBS [9]. W piśmiennictwie dostępnych jest niewiele doniesień na temat leczenia ortodontycznego chorych z WBS, co można tłumaczyć różnym stopniem współpracy pacjenta i jego rodziny przy leczeniu ortodontycznym. Vieira i wsp. [10] opisali przypadek pacjenta z WBS, u którego zastosowano leczenie ortodontyczne z satysfakcjonującymi wynikami. Przeprowadzono u niego ortopedyczną ekspansję szczęki, zastosowano zmodyfikowaną maskę twarzową w celu rozciągnięcia szczęki połączoną z obrotem w kierunku wskazówek zegara. Autorzy ci stwierdzili także, że istnieją alternatywne sposoby skutecznego postępowania u chorych z tym zespołem, w zależności od stopnia ws...