Leczenie próchnicy początkowej i wczesnej metodami stomatologii minimalnie inwazyjnej

Powszechne zastosowanie w diagnostyce próchnicy znalazła rentgenodiagnostyka. Zdjęcie rtg. pozwala uchwycić demineralizację, gdy utrata substancji sięga 20-30%. Wynik fałszywie pozytywny może być spowodowany zjawiskiem nakładania się (tzw. overlapping) powierzchni stłoczonych zębów bocznych, a także fizjologicznym przejaśnieniem przyszyjkowym. Warto wspomnieć również o rzekomym przejaśnieniu brzeżnym (tzw. paśmie Macha), będącym optyczną iluzją dającą wrażenie wzrostu przepuszczalności na promieniowanie przy połączeniu tkanek o różnej gęstości, takich jak szkliwo i zębina. Ogniska próchnicze bowiem widziane są na zdjęciu rentgenowskim w postaci przejaśnienia. Alternatywą dla konwencjonalnych zdjęć rentgenowskich jest cyfrowa radiografia subtrakcyjna (VRW, RVG TROPHY, SOPIX) oparta na porównaniu wartości pikseli dwóch radiogramów, które wykonane w odstępie czasu dają informację o progresji lub gojeniu się zmiany (1).

Wykrywanie demineralizacji jest możliwe również poprzez pomiar natężenia fluorescencji. Pod wpływem światła niebieskiego o długości fali około 400-405 nm szkliwo na skutek fluorescencji emituje światło zielone o długości fali około 500 nm. Bakterie i związki chemiczne zawierające porfirynę emitują światło czerwone, co odpowiada długości fali 700 nm. Fluorescencja wzbudzana wiązką światła widzialnego o znacznym natężeniu wykorzystywana jest w aparatach Vista Proof i Dürr Dental. Przed przystąpieniem do badania zalecane jest profesjonalne oczyszczanie zębów zakończone piaskowaniem. Zjawisko fluorescencji znajduje zastosowanie także w aparacie DIAGNOdent, w którym system generuje wiązkę światła laserowego o długości fali 655 nm, absorbowaną przez organiczne i nieorganiczne składniki szkliwa i zębiny. Część światła jest reemitowana w postaci fluorescencji...