Leczenie rosnącego pacjenta z wadą zgryzu klasy III – opis przypadku

Opis przypadku

13-letni pacjent zgłosił się do gabinetu ortodontycznego w celu poprawy estetyki uśmiechu. Pacjent urodzony o czasie, drogą naturalną, karmiony piersią do 5. miesiąca życia. Wyrznięcie zębów nastąpiło w prawidłowym wieku. Nie zanotowano dysfunkcji mowy, oddychania, żucia, parafunkcji ani chorób ogólnych.

W badaniu zewnątrzustnym nie zauważono tkliwości zakończeń nerwowych. Stwierdzono symetryczne napięcie mięśni twarzy. Staw skroniowo-żuchwowy nie wykazywał tkliwości, a ruchy głowy żuchwy były synchroniczne i bezdźwięczne. Wykonano fotografie pacjenta en face i z profilu. Górna warga znajdowała się na przedniej granicy pola biometrycznego, natomiast dolna – przed polem biometrycznym. Zakreślono linię estetyczną, która przebiegała 5 mm przed górną wargą, przecinając wargę dolną. Twarz pacjenta wykazywała zaburzoną symetrię – żuchwa przesunięta była w prawą stronę. Profil był wypukły, o zwiększonym kącie nosowo-wargowym (o wartości 110°). Na podstawie zasady Kollmana stwierdzono zwiększenie długości dolnej części twarzy (fot. 1).

Wykonano badanie wewnątrzustne. U pacjenta brak było próchnicy, nie występowały zaburzenia błony śluzowej oraz przyzębia. Wykonano fotografie wewnątrzustne (fot. 2). Po prawej stronie jamy ustnej występował zgryz krzyżowy, natomiast po stronie lewej występowała klasa III wg Angle’a. Nagryz pionowy był zmniejszony. Nagryz poziomy był dodatni na zębach siecznych przyśrodkowych i wynosił 1 mm, ujemny na zębie 12 oraz prosty na zębie 22. Górny łuk miał kształt trójkątny, a dolny – kształt paraboli. Linia pośrodkowa zębowa i szkieletowa w górnym łuku pokrywały się. Występowały stłoczenia, rotacje i jednostronny prawostronny zgryz krzyżowy. Ząb 12 znajdował się w pozycji dopodniebiennej. Dolny łuk był symetryczny...