Leczenie stomatologiczne w warunkach bloku operacyjnego

Zabiegi z zakresu stomatologii najczęściej wykonywane są przy użyciu znieczulenia działającego miejscowo.

Znieczulenie miejscowe stosuje się u pacjentów, którzy są w stanie współpracować z lekarzem (reagować na polecenia operatora, spokojnie utrzymywać określoną pozycję ciała w danym czasie), a przeprowadzenie leczenia jest bezpieczne (1). Jednak wykonanie procedur leczniczych na fotelu stomatologicznym nie zawsze jest możliwe. Wybór znieczulenia ogólnego rozważa się, gdy pacjent:

• cierpi na silną dentofobię (paniczny lęk przed wizytą u stomatologa) (2),
• ma odruch wymiotny,
• jest z nim utrudniony kontakt lub brak współpracy spowodowany przez: niedorozwój umysłowy, niepełnosprawność fizyczną, zaburzenia psychiczne,
• dostęp chirurgiczny jest trudny,
• nie pozwala na to rozległość zabiegu chirurgicznego,
• nie ma możliwości wykonania zabiegu w znieczuleniu miejscowym (3).

Czym jest znieczulenie ogólne?

Znieczulenie ogólne jest odwracalnym, indukowanym przez odpowiednie leki, stanem utraty przytomności. Towarzyszy mu zniesienie odczuwania bólu oraz reakcji obronnych organizmu. Znieczulenie to wymaga wspomagania lub całkowitego zastąpienia oddychania pacjenta poprzez sztuczną wentylację.

W zabiegach szczękowo-twarzowych znieczuleniem z wyboru jest znieczulenie z intubacją dotchawiczą (ITN – ang. intubation narcosis). Intubację można przeprowadzić przez jamę ustną lub nos.

Wskazaniem do tego typu znieczulenia jest:

• możliwość zachłyśnięcia – ochrona dróg oddechowych,
• zapewnienie wentylacji mechanicznej,
• ut...