Liszaj płaski – obraz kliniczny choroby ze szczególnym uwzględnieniem jamy ustnej

Najczęstsza jest postać siateczkowa (ryc. 2). Zmiany występują pod postacią niewielkich płaskowyniosłych grudek, białych, lśniących linii tworzących drzewkowaty układ zmian, zwany siateczką Wickhama. Postać siateczkowa najczęściej występuje na błonie śluzowej policzków, rozciągając się od jej tylnej części ku przodowi do okolicy kąta ust i warg. Takie zmiany liszaja płaskiego nie wywołują żadnych objawów, mogą stanowić jedynie problem natury estetycznej. Najczęściej wykrywane są przypadkowo, gdyż nie powodują dolegliwości bólowych. Postać zanikowa cechuje się histologicznie atrofią nabłonka. W badaniu przedmiotowym zaobserwować można czerwoną plamę z delikatną siateczką Wickhama na obwodzie. Umiejscowienie zmian liszaja płaskiego na dziąsłach jest charakterystyczne dla postaci zanikowej oraz nadżerkowej. Zmiany obejmujące dziąsło nazwano „złuszczającym zapaleniem dziąseł” (DG, desquamative gingivitis), które jest tylko objawem i może występować w wielu innych chorobach błony śluzowej jamy ustnej o różnym podłożu, takich jak: opisywany liszaj płaski, pemfigoid błon śluzowych, pęcherzyca zwykła czy rumień wysiękowy wielopostaciowy (ryc. 3) (1, 16, 17, 18). Złuszczające zapalenie dziąseł obejmuje dziąsło związane, z czasem rozprzestrzenia się na dziąsło wolne zarówno uzębionego, jak i bezzębnego wyrostka. Zmiany umiejscawiają się po stronie wargowej i policzkowej. Błona śluzowa jest mocno czerwona, lśniąca, bolesna, bez charakterystycznego groszkowania typowego dla zdrowego dziąsła oraz pokryta złuszczającym nabłonkiem z pęcherzykami, a nawet nadżerkami. Pod wpływem najmniejszego urazu pęcherzyki pękają, odkrywając nadżerkę. W badaniu klinicznym widoczne są złuszczający się nabłonek oraz krwawiące, obrzęknięte dziąsła. Dodatkowo może dołączyć się jeszcze stan zapalny dziąsła na skutek niewłaściwej higieny jamy ustnej, spowodowanej m.in. dużą bolesnością zajętego obszaru.

Kolejn...