Fizykochemiczne podstawy lutowania w technice dentystycznej

Dyfuzja

Ważną rolę odgrywa również zjawisko dyfuzji, występujące pomiędzy ciekłym lutem i metalem, polegające na przemieszczaniu się atomów będących składnikami lutu w głąb łączonych metali i odwrotnie. Wielkością charakterystyczną dla procesów dyfuzyjnych jest tzw. współczynnik dyfuzji, który określa masę metalu w gramach, jaka podlega dyfuzji w ciągu 1 s przez 1 cm² powierzchni.Współczynnik ten zależy głównie od temperatury i staje się coraz wyższy wraz z jej przyrostem. Jednak nadmierne podwyższenie temperatury może prowadzić do nadtopienia lutowanych krawędzi i silnego utleniania płynnego lutu. Dlatego też dla każdego rodzaju lutowia określona jest optymalna temperatura lutowania, w której dyfuzja jest zadowalająca, a niekorzystne zjawiska uboczne jeszcze nie mają miejsca (7).

Swobodne płynięcie

Kolejnym ważnym elementem w procesie lutowania jest swobodne płynięcie,które jest powiązane z napięciem powierzchniowym roztopionego lutowia.Oba te parametry kontrolują działanie kapilarne, co sprawia,że roztopiony metal penetruje drobne szczeliny pomiędzy łączonymi elementami.Lutowia o niższej próbie są bardziej płynne w stanie stopionym niż lutowia o wyższej próbie z powodu mniejszej zawartości złota oraz obecności małych ilości metali stapiających, takich jak cyna i cynk.Z tego też względu do łączenia określonych elementów aparatów ortodontycznych korzystniejsze wydają się być lutowia o niższej próbie, ponieważ szybciej i swobodniej zapływają do dostępnych obszarów.

Sprawdź wszystkie produkty stomatologiczne dostępne w naszym sklepie internetowym

mgr inż. Arkadiusz Kubi...