Dr Marcin Bogurski: Dzisiejsza stomatologia nie jest jednorodną dziedziną

Marcin: Jak większość moich kolegów rozpoczynałem od małego jednostanowiskowego gabinetu, który niestety szybko okazał się dla nas zbyt mały, ponieważ zaczęliśmy współpracować z innymi lekarzami. Dokupienie kolejnych przyległych lokali i powiększenie praktyki do trzech stanowisk nie rozwiązało problemu. Obserwując niemalże od urodzenia rozwój stomatologii, miałem świadomość, że jest to kolejny zawód, w którym nadeszły czasy wąskich specjalizacji, a w tej branży wymaga to współpracy z wieloma lekarzami. Chciałem, aby nasi pacjenci mieli dostęp do najlepszych dentystów. Skoro mieli być najlepsi, to musieli też mieć dobre warunki, w których wykonywaliby swoją pracę. Nie ukrywam, że więcej przestrzeni potrzeba było również na nowoczesny sprzęt, na którym pracujemy. Nowy budynek pozwolił nam na etapie projektu aranżować pomieszczenia w zależności od ich przeznaczenia. Mogliśmy oddzielić pomieszczenia techniczne (kompresory, ssaki itp.) tak, że są one niewidoczne dla pacjentów i personelu. Laboratorium protetyczne jest całe przeszklone, bo światło dzienne ma tu ogromne znaczenie. Specjalnie zaprojektowana wentylacja pozwala na wyeliminowanie nieprzyjemnych zapachów. Jednym słowem jest to miejsce „szyte na miarę”, a przy okazji budynek jest wyposażony w najnowocześniejsze rozwiązania technologiczne przyjazne dla środowiska.

Jak powinna Pana zdaniem wyglądać droga kształcenia podyplomowego, aby lekarz mógł podejmować poważne wyzwania stomatologiczne? Jak to wyglądało w Pana przypadku?

Marcin: Ja w zasadzie stomatologiem zostałem trochę dlatego, że nie miałem wyboru. Stomatologiem był mój ojciec, a że był bardzo zaangażowany w swoją pracę, to jedynym sposobem, aby spędzać z nim więcej czasu, było towarzyszenie mu przy pracy. Ten czas, obserwacja ojca przy pracy i w kontaktach z jego pacjenta...