Metodyka wykonywania ortodontycznych zdjęć klinicznych za pomocą smartfonu

2.1.2. Czas otwarcia migawki, przysłona i ISO

Autorzy zalecają, by czas otwarcia migawki był krótszy niż 1/100 s i proponują dwie metody ograniczania występowania drgań aparatu, mogących powodować rozmycie obrazu (ryc. 3). Po pierwsze, smartfon trzeba uchwycić obiema rękami i trzymać jak najbliżej ciała. Następnie należy przycisnąć ramiona do tułowia. To zmienia ciało w stabilną podstawę, taką jak statyw. Zdaniem autorów ​​ta metoda skutecznie redukuje drgania aparatu.

Należy wybrać najwyższą możliwą wartość przysłony w danym aparacie. Im wyższa wartość przysłony, tym większa głębia ostrości. Większość smartfonów ma krótkie ogniskowe, co sprawia, że osoba wykonująca zdjęcie musi być bliżej pacjenta, a to zmniejsza głębię ostrości. Dlatego w smartfonach wymagane jest ustawienie przysłony na większą wartość.

Czułość ISO powinna być ustawiona na najniższą wartość dostępną w aparacie. Po dokonaniu wszystkich ustawień aparatu lekarz może wyświetlić podgląd naświetlenia obrazu. Jeśli obraz zostanie uznany za zbyt ciemny, autorzy sugerują, by najpierw zwiększyć intensywność światła ciągłego. Jeśli osiągnięto maksymalną intensywność, a zdjęcie jest nadal niedoświetlone, dopiero wtedy należy zwiększyć wartość ISO. Zwiększanie wartości ISO jest ostatnią w kolejności metodą na zwiększenie naświetlenia, ponieważ powoduje więcej zakłóceń obrazu.

2.2. Pozycjonowanie pacjenta

Zdjęcie zewnątrzustne jest wykonywane w pozycji stojącej lub siedzącej (1, 11). Za punkt odniesienia przy wykonywaniu zdjęcia en face autorzy stosują płaszczyznę wykreśloną w linii łączącej źrenice pacjenta, a przy zdjęciu z profilu i ³/₄