Wczesna obserwacja pokrywania mnogich recesji dziąsłowych metodą tunelową z wykorzystaniem kolagenowej membrany Mucoderm – opis przypadków

Na podstawie badania wewnątrzustnego u ww. pacjentów stwierdzono obecność 17 recesji dziąsłowych klasy I wg Millera na powierzchniach policzkowych zębów. U wszystkich pacjentów na pierwszej wizycie zostały oznaczone wskaźniki API, SBI, usunięto złogi nazębne, jak również został wykonany specjalistyczny instruktaż higieny jamy ustnej z zaleceniem odpowiedniej, atraumatycznej techniki mycia zębów. Wyeliminowano także obecność węzłów urazowych w obszarze zębów objętych recesją.

Warunkiem koniecznym dopuszczającym pacjenta do zabiegu chirurgicznego był brak schorzeń ogólnoustrojowych, tj. nieustabilizowane nadciśnienie tętnicze, choroby krwi, ciąża i nałóg palenia. Wskaźniki higieny były w dopuszczalnych wartościach: API do 15%, SBI do 10%.

W dniu zabiegu przeprowadzono u każdego pacjenta skaling i root planing. Pokrycie recesji dziąsłowych zostało wykonane z wykorzystaniem metody tunelowej.

W znieczuleniu miejscowym wypreparowano płat dziąsłowy rozszczepiony, obejmujący obszar z recesją oraz zęby sąsiednie. Poszczególne kieszenie nad recesjami zostały połączone, tworząc jeden nadokostnowy tunel. Na końcu odpreparowano brodawki dziąsłowe od kości, tworząc płat śluzówkowo-okostnowy. W tak przygotowany tunel został wprowadzony materiał Mucoderm po uprzedniej rehydratacji, a następnie ustabilizowany za pomocą szwów podwieszających monofilamentowych, nieresorbowalnych 6-0 do zmobilizowanego płata. Całość przesunięto dokoronowo w celu pokrycia istniejących recesji dziąsłowych (fot. 5, 7, s. 25-26).

U pacjentów po zabiegu zastosowano:

• antybiotykoterapię doustną w dniu zabiegu i przez 6 dni po nim,
• terapię przeciwobrzękową w dniu zabiegu i do 3 dni po zabiegu (w ...