Ozon – jego właściwości i nowe obszary zastosowań

Title: Ozone – its properties and the new areas of application
Streszczenie: Celem pracy jest prezentacja właściwości ozonu z uwzględnieniem nowych obszarów zastosowania.
Słowa kluczowe: ozon, odkażanie
Summary: The aim of this paper is to present the properties of ozone along with the new areas of application.
Keywords: ozone, decontamination

Ozon został odkryty w 1840 roku przez niemieckiego chemika Chrystiana Friedricha Schönbeina. W warunkach laboratoryjnych został uzyskany po raz pierwszy przez Wernera von Siemensa w Niemczech w 1857 roku. Ozon jest alotropową odmianą tlenu i w warunkach naturalnych powstaje w wyniku rozpadu cząsteczek tlenu atmosferycznego (fotodysocjacja tlenu cząsteczkowego) pod wpływem wyładowań elektrycznych i promieniowania ultrafioletowego (1). W górnych warstwach atmosfery w cząsteczkach tlenu niektóre wiązania mogą ulec zerwaniu po pochłonięciu energii promieniowania ultrafioletowego, na skutek czego uwalniają się swobodne atomy tlenu, które wchodzą w reakcję z cząsteczkami tlenu, co prowadzi do powstania cząsteczek ozonu. Gęstość względna ozonu gazowego w stosunku do powietrza wynosi 1,6. Gaz ten ma charakterystyczny zapach, wyczuwalny przy stężeniu 1:600 i jasnobłękitną barwę. W stanie wolnym występuje w atmosferze, głównie w stratosferze otaczającej Ziemię (na wysokości 10-50 km). Ozon jest gazem niepalnym i nietrwałym, dobrze rozpuszczalnym w wodzie, którego połowiczny okres rozpadu w powietrzu wynosi 10 minut, a w roztworach wodnych – 10 godzin (2). Gaz ten jest bardzo skutecznym filtrem dla promieni ultrafioletowych emitowanych przez Słońce, szczególnie dobrze zabezpieczającym przed dostępem do powierzchni Ziemi wysokoenergetycznego promieniowania UVB. W naturze powstaje również pod wpływem niektórych reakcji chemicznych (w lasach iglastych podczas utleni...