Pandemia COVID-19 a przestrzeganie zasad dezynfekcji wycisków w zapobieganiu szerzenia się zakażeń krzyżowych w gabinetach stomatologicznych – przegląd piśmiennictwa

British Dental Association (5) wyraźnie mówi, że odpowiedzialność za zapewnienie, że wyciski i urządzenia zostały wyczyszczone i zdezynfekowane przed wysyłką do laboratorium spoczywa wyłącznie na lekarzu dentyście. Zaleca, aby natychmiast po wyjęciu z ust wycisk przepłukać pod bieżącą wodą w celu usunięcia śliny, krwi i zanieczyszczeń do momentu, aż będzie wyraźnie czysty. Środki do dezynfekcji skażonych wycisków nie powinny być rozpylane na powierzchnię wycisku, zmniejsza to skuteczność działania preparatu dezynfekującego, a także stwarza ryzyko jego wdychania. Zaleca się zanurzenie wycisku w roztworze środka dezynfekującego. Produkty, które nadają się do dezynfekcji wycisków, są oznaczone znakiem CE w celu wykazania zgodności z dyrektywami europejskimi. Należy przestrzegać zaleceń producenta, aby zastosować odpowiednie środki i metody dezynfekcji do poszczególnych mas wyciskowych, przestrzegając rekomendowanych stężeń i czasu dezynfekcji.

Metoda zanurzeniowa ma przewagę nad używaniem środków do rozpylania, ponieważ wszystkie powierzchnie wycisku stykają się ze środkiem do dezynfekcji.

Płyn do dezynfekcji musi być wymieniany za każdym razem na nowy, bezpośrednio przed jego użyciem.

Po przeprowadzonym prawidłowo procesie czyszczenia i dezynfekcji a przed wysłaniem do laboratorium wycisk należy ponownie opłukać pod delikatnym strumieniem bieżącej wody i szczelnie zamknąć w plastikowej torebce, wraz z potwierdzeniem, że został zdezynfekowany.

Niepewność przeprowadzenia dezynfekcji wycisku stwarza zagrożenie zarówno dla zdrowia przyjmującego go technika dentystycznego, jak i ewentualnej powtórnej dezynfekcji już zdezynfekowanego wycisku, co może mieć niekorzystny wpływ na jego wymiary.