Patologiczna utrata twardych tkanek zębów – definicja, etiologia i leczenie. Przegląd piśmiennictwa i opis przypadku

W leczeniu starcia patologicznego z obniżoną wysokością zwarcia stosuje się również nakładowe ruchome protezy częściowe (również typu overdenture), które pokrywają powierzchnię okluzyjną resztkowych startych zębów i odbudowują je do prawidłowej wysokości. Mogą mieć zastosowanie we wstępnej fazie leczenia jako uzupełnienie tymczasowe, które w przeciwieństwie do szyn zgryzowych pacjent może użytkować podczas mówienia i jedzenia lub jako uzupełnienie docelowe, długoczasowe. Takie rozwiązanie, mimo że nie zapewnia optymalnej estetyki, jest minimalnie inwazyjne i stosunkowo niedrogie. Polecane głównie starszym pacjentom, eliminuje konieczność preparacji tkanek zębów (4, 5, 13, 19). Wadą nakładowych ruchomych protez częściowych jest przede wszystkim odkładanie się płytki nazębnej w miejscach retencyjnych, dlatego dokładna higiena jamy ustnej i protez jest bezwzględnie wymagana od pacjenta (4, 29).

Podsumowanie

Współcześnie w podejściu do wyboru metod rekonstrukcyjnych w przypadkach uogólnionego starcia patologicznego przeważa tendencja do początkowego stosowania materiałów i technik zabiegowych, które nie wymagają nieodwracalnej preparacji zębów własnych i mogą być łatwo korygowane. Stosowanie uzupełnień stałych (szlifowanie, stosowanie wkładów korzeniowych i koron całkowitych) jest rozważane w trybie odroczonym. Jednak zawsze ostateczna decyzja w tym zakresie będzie uzależniona od indywidualnych warunków danego przypadku i stanu zaawansowania choroby, a także osobistych preferencji pacjenta. W każdym przypadku starcia patologicznego należy pamiętać, że te same przyczyny, które doprowadzają do starcia zębów naturalnych, mogą powodować uszkodzenia zastosowanych rekonstrukcji protetycznych. Konieczne jest zatem odpowiednie postępowanie profilaktyczne i przyczynowe w celu eliminacji przyczyn wywołujących nadmierne napięcia...