Zachowawczo-chirurgiczne leczenie jatrogennego powikłania zabiegu endodontycznego – opis przypadku

Leczenie powikłań powstałych na którymkolwiek z etapów postępowania endodontycznego ma na celu zachowanie całości lub części leczonego zęba w jamie ustnej (6). Jednym ze sposobów radzenia sobie z prob­lemem powikłań są zabiegi chirurgii endodontycznej, do których należy m.in. hemisekcja. Metoda ta może być stosowana we wszystkich zębach wielokorzeniowych, ale najczęściej wykorzystuje się ją w zębach trzonowych (6). Zabieg ten można poszerzyć o augmentację kości w przypadku dużego jej zaniku. Hemisekcja w połącze­niu z odbudową protetyczną zachowanej części zęba stanowi alternatywę dla ekstrakcji, odsuwa w czasie ko­nieczność wykonania znacznie kosztowniejszych uzu­pełnień protetycznych czy leczenia implantologiczne­go. Zachowane korzenie zęba chronią również przed przedwczesnym zanikiem kości wyrostka zębodołowe­go (6, 7, 8, 9).

Opis przypadku

Pacjent, lat 17, zgłosił się z powodu dolegliwości bólo­wych okolicy zębów trzonowych żuchwy po stronie pra­wej. Ból miał charakter promieniujący o różnym stopniu nasilenia i okresowych remisjach.

Badaniem zewnątrzustnym nie stwierdzono żadnych zmian patologicznych w obrębie skóry i tkanek miękkich ocenianej okolicy.

Natomiast wewnątrzustnie nie stwierdzono cech ostrego stanu zapalnego tkanek okołowierzchołkowych okolicy zębów trzonowych żuchwy po stronie prawej. W zębie 46 zaobserwowano rozległe wypełnienie z ce­chami nieszczelności. Ząb wykazywał reakcję w cza­sie badania opukowego pionowego i poziomego. Nie stwierdzono zwiększonej ruchomości zęba. Wykonano rtg. w projekcji ortoradialnej okolicy zębów 46-47, które wykazało perforację ściany korzenia dystalnego (klasa II wg klasyfikacji Toatza i Stiefcha) w zębie 46 i obecność zmian patologicznych w obrębie tego korzenia, z wi­d...