Pionowe złamanie korzenia nieleczonego uprzednio zęba – opis przypadku

Przy użyciu radiografii cyfrowej wykonano zdjęcia rentgenowskie w trzech ustawieniach: ortoradialnym, skośnym oraz transektalnym. Ząb został ustawiony w odległości 5 cm od źródła promieniowania. Warunki ekspozycji: 70 kV, 8 mA, 0,04 s, 0,06 s oraz 0,08 s.

Wyniki badania in vitro były nastepujace: w projekcji ortoradialnej widoczny był kanał korzeniowy wypełniony homogennie, jednak niedopełniony na długość, szczelina złamania była jednak niewidoczna (fot. 5). W projekcji skośnej stwierdzono dwa kanały korzeniowe, kanał podniebienny był krótszy od policzkowego. Kanał podniebienny wypełniony prawidłowo, natomiast kanał policzkowy był niedopełniony na długość. Widoczny ślad materiału uszczelniającego w cieśni pomiędzy kanałami. Widoczna skośną szczelina złamania, odchodząca od połowy długości kanału podniebiennego (fot. 6). Widok styczny pozwolił potwierdzić pionowa szczelinę złamania na całej długości korzenia zęba (fot. 7). Projekcja, która uwidoczniła szczelinę pionowego złamania korzenia w warunkach in vivo, nie byłaby możliwa do wykonania ze względu na warunki anatomiczne.

Usunięty ząb poddano badaniu tomografii wolumetrycznej aparatem Galileos (Sirona, Niemcy). Zab do badania został unieruchomiony za pomoca wosku protetycznego. Ze wzgledu na obecnosc artefaktów pasmowych, wynikajacych z obecnosci materiału wypełniajacego kanał korzeniowy, szczelina złamania była słabo widoczna (fot. 8, 9).

Dyskusja

Diagnostyka radiologiczna pionowego złamania korzenia zęba, czyli złamania o podłużnym przebiegu, przy użyciu konwencjonalnych zdjęć rentgenowskich jest trudna ze względu na przebieg szczeliny – najczęściej prostopadły do kierunku padania promienia centralnego. Aby szczelina była widoczna na zdjęciu rtg., promień ...