Wczesne leczenie ortodontyczne połowiczej mikrosomii twarzy

Streszczenie: Celem pracy jest przedstawienie efektu leczenia czynnościowego u pacjentki w okresie wzrostu, cierpiącej na połowiczą mikrosomię twarzy (hemifacial microsomia, HM). Zgodnie z klasyfikacją Kabana występujące u dziecka zaburzenia z obecnością wszystkich części kostnych żuchwy i stawu skroniowo-żuchwowego oraz z prawidłowo ukształtowaną, hipoplastyczną żuchwą zakwalifikowano do typu IIa. Podejście terapeutyczne obejmowało zastosowanie asymetrycznego aktywatora funkcjonalnego (AFA) w celu stymulacji wzrostu tkanek zajętej strony i w konsekwencji poprawy symetrii hipoplastycznej żuchwy i szczęki. Dalszymi efektami były: wydłużenie ramienia żuchwy, przywrócenie okluzji i rozrost tkanek miękkich.

Słowa kluczowe: połowicza mikrosomia, asymetryczny aktywator funkcjonalny

Połowicza mikrosomia twarzy (hemifacial microsomia, HM) jest wrodzoną wadą twarzoczaszki, spowodowaną niedorozwojem struktur anatomicznych wywodzących się z pierwszego i drugiego łuku skrzelowego. Oznacza to, że zaburzenie obejmuje: szkielet i tkanki miękkie twarzy, ucho i nerwy czaszkowe, co powoduje brak lub hipoplazję tych części ciała [1]. Ta wada rozwojowa jest również znana jako: zespół Goldenhara, mikrosomia czaszkowo-twarzowa, zespół pierwszego i drugiego łuku gałęziowego, dysostoza uszno-żuchwowa (w języku polskim używano raczej terminu dysostoza oczno-uszno-kręgowa – przyp. tłum.) i boczna dysplazja twarzy [2]. HM jest drugą najczęstszą wadą wrodzoną twarzoczaszki po rozszczepie wargi i podniebienia. Podawana w piśmiennictwie częstość jej występowania waha się od 1:3000 do 1:5600 noworodków [3]. Dystrybucja płci nie jest równa: dziewczynki bywają rzadziej dotknięte tą wadą niż chłopcy, z orientacyjną proporcją 2:3. Istnieje również różnica co do zajętej strony ciała – po prawej wada występuje częściej niż po lewej (w pr...