Problem narażenia na czynniki rakotwórcze w gabinecie stomatologicznym w kontekście obowiązujących wymagań prawnych – cz. I

Istnieją dowody zwiększonej zachorowalności na białaczkę, raka skóry i raka piersi wśród personelu medycznego zatrudnianego w narażeniu na promieniowanie jonizujące przed 1950 rokiem oraz ograniczone dowody potwierdzające zwiększenie ryzyka występowania raka wśród lekarzy radiologów i techników radiologicznych w latach późniejszych (1). Brak danych o lekarzach i personelu współpracującym podczas procedur, w trakcie których może dochodzić do narażenia na działanie wspomnianego promieniowania (1). Znacznie zwiększoną częstość występowania raka piersi stwierdzono u kobiet obsługujących urządzenia sterylizujące z wykorzystaniem tlenku etylenu (2, 3). Tlenek etylenu wykazuje działanie fetotoksyczne i teratogenne podlegające oznakowaniu „Ft – substancja działająca toksycznie na płód” (4, 5). Również formaldehyd, pomimo odmiennych stanowisk Międzynarodowej Agencji Badań nad Rakiem oraz Komitetu do Spraw Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów dotyczących klasyfikacji i działania rakotwórczego na organizm ludzki oraz wielu wątpliwości spowodowanych brakiem dowodów na występowanie związku pomiędzy ekspozycją a zwiększoną zachorowalnością na nowotwory złośliwe (6), uznany został oficjalnie w 2015 r. za kancerogen zaklasyfikowany do kategorii 1.

W sytuacji gdy niemożliwe są usunięcie czynników o wspomnianym działaniu ze środowiska pracy bądź ich zastąpienie w celu wyeliminowania narażenia, przedsiębiorca zobowiązany jest do zapewnienia wszystkim narażonym warunków ograniczających do minimum możliwość wystąpienia niekorzystnych skutków zdrowotnych.

Wymóg ochrony pracownika przed wszystkimi szkodliwymi czynnikami mogącymi wystąpić w środowisku pracy wynika wprost z zapisów prawa pracy. W przypadku substancji chemicznych określone zostały normatywy higieniczne w postaci najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) oraz najwyższych dopuszczalnych...