Problematyka diagnostyki i leczenia ubytków w bruzdach – praca przeglądowa

Mikrobiologia

Zmiany próchnicowe powstają w wyniku oddziaływania wielu czynników i pomimo wieloletnich badań nadal nie został stuprocentowo potwierdzony gatunek bakterii, który byłby odpowiedzialny za ten proces. W większości prac badawczych za inicjatora zmian próchnicowych uważa się S. mutans. Liczne czynniki (bakterie, podaż węglowodanów, podatność gospodarza i czas) działają synergicznie względem siebie, determinując ostateczne pojawianie się zmian próchnicowych. Zaleganie resztek pokarmowych, płytki nazębnej oraz trudne warunki anatomiczne umożliwiają rozwój kolonii drobnoustrojów przypominający rozwój na pożywkach stałych (10, 14-21). Mikroflora w bruzdach jest zdominowana przez Gram-dodatnie paciorkowce. Wśród nich izoluje się najczęściej bakterie z grupy Streptococcus mutans i Actinomyces naeslundii (po 70%), a następnie Streptococcus mitis (50%) i Streptococcus anginosus (10%). Spotykane są również pałeczki Lactobacillus casei i Lactobacillus plantarum (po 10%) (1). W tab. 7 scharakteryzowano część gatunków bakterii występujących w bruzdach objętych procesami próchnicowymi, a także tych nieobjętych zmianami (15).