Przedprotetyczne leczenie ortodontyczne pacjenta z brakiem 13 zębów – opis przypadku

Wyniki leczenia

Podczas leczenia ortodontycznego uzyskano większą część zamierzonych celów, tzn. prawidłowy nagryz poziomy i pionowy oraz wyrównanie płaszczyzn zgryzu. Poprawiono pozycję zębów w stosunku do podstawy wyrostków zębodołowych (fot. 7c, 10, 11, tab. 1). Zmniejszono przestrzeń pomiędzy zębami 15 i 18 z przestrzeni dla półtora zęba na przestrzeń dla jednego zęba trzonowego. Nie udało się zmezjalizować osiowo zęba 18 z powodu zbyt cienkiej blaszki kostnej i nisko przebiegającej ściany zatoki szczękowej. Pacjent nie usunął dodatkowego zęba 19 (fot. 12, 13).

Dyskusja

Rehabilitacja protetyczna pacjenta z dużymi brakami wpływa korzystnie na układ stomatognatyczny, pokarmowy, postawę ciała i samoocenę. Odtworzenie ciągłości łuku zębowego uzyskuje się łatwiej, gdy płaszczyzna zgryzu jest wyrównana, a podparcie wzajemne przyszłych zębów – osiowe.

Alternatywnymi sposobami przygotowania pacjenta do wykonania przyszłego uzupełnienia protetycznego mogłyby być: leczenie endodontyczne, skrócenie zębów nadmiernie wyrzniętych i wykonanie na nich koron protetycznych. Przed wykonaniem uzupełnienia braków zębowych należałoby też usunąć ząb 42 stojący w zgryzie krzyżowym. Drugim sposobem postępowania przed wykonaniem uzupełnienia protetycznego mogłoby być usunięcie zębów, które uległy nadmiernemu wyrznięciu i doprzedsionkowemu wychyleniu. Czas leczenia tymi metodami jest krótszy w porównaniu z leczeniem ortodontycznym, jednak wybór takich wariantów terapii pozbawiłby pacjenta następnych zębów. Wizyta w gabinecie ortodontycznym i chęć podjęcia rozmowy na temat innego sposobu leczenia niż leczenie endodontyczne i ekstrakcja zębów dowiodły, że pacjent był skłonny przejść dłuższą drogę do uzyskania rehabilitacji protetyczn...