Leczenie implantoprotetyczne w odcinku przednim – opis przypadku

Osteointegracja jest podstawowym warunkiem niezbędnym do uzyskania sukcesu w leczeniu implantologicznym. Osteointegracja to nic innego jak bezpośrednie, strukturalne i czynnościowe łączenie się powstającej żywej tkanki kostnej z powierzchnią implantu. Ten proces jest możliwy dzięki utworzeniu się na powierzchni wszczepu warstwy tlenków tytanu (głównie TiO₂), która jest biokompatybilna i reaktywna (5, 6).

Biologiczna obojętność warstwy tlenków powoduje, że na powierzchni implantu mogą zachodzić tkankowe i komórkowe reakcje gojenia, które występują w naturalnych warunkach przy braku ciała obcego w kości (7).

Warunkiem zaś prawidłowej osteointegracji jest brak ruchomości wszczepu podczas gojenia. Wpływ na to ma wielkość szpary powstałej między powierzchnią implantu a kością. Dokładne opracowanie łoża kostnego oraz zastosowanie precyzyjnych narzędzi pozwala na znaczne zmniejszenie tej przestrzeni (8).

Obecnie dzięki zastosowaniu takich metod, jak: sterowana regeneracja tkanek, przeszczepy bloków kostnych, rozszczepianie kości czy podnoszenie dna zatoki szczękowej, rozszerzają się wskazania do leczenia implantoprotetycznego nawet przy znacznych zanikach podłoża kostnego. Należy pamiętać, że dla pełnego długotrwałego sukcesu terapeutycznego niezbędne jest również przygotowanie jamy ustnej pod względem higienicznym, a nawet najstaranniej przeprowadzony zabieg chirurgiczny może zostać zniweczony z powodu zaniedbań pacjenta.

Sprawdź wszystkie produkty dostępne w naszym SKLEPIE.

Piśmiennictwo