Refundacja leków oraz odpowiedzialność wystawiającego receptę

Szczegółową treść recepty (obowiązkowe jej elementy) na leki refundowane opisano w poprzednim artykule o receptach opublikowanym w „TPS” 9/2013. Zgodnie z art. 15 Ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych świadczeniobiorcy (pacjentowi) przysługują świadczenia gwarantowane z zakresu m.in.:

• leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych dostępnych w aptece na receptę,
• programów lekowych określonych w przepisach ustawy o refundacji,
• leków stosowanych w chemioterapii określonych w przepisach ustawy o refundacji,
• leków nieposiadających pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sprowadzonych z zagranicy na warunkach i w trybie określonym w art. 4 Ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2008 r., Nr 45, poz. 271, z późn. zm.), pod warunkiem że w stosunku do tych leków wydano decyzję o objęciu refundacją na podstawie ustawy o refundacji.

Zasadą jest, że zaopatrzenie w leki (świadczenia gwarantowane) przysługuje świadczeniobiorcy na podstawie recepty wystawionej przez uprawnionego lekarza. Jeżeli chodzi o kategorie osób uprawnionych do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne, należy w świetle przepisów wyróżnić:

• lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (a więc lekarza, lekarza dentystę będącego świadczeniodawcą, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, albo lekarza, lekarza dentystę, który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej),
• lekarza/dentystę niebędącego lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego, który musi posiadać prawo wykonywania zawodu oraz zawartą z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważn...